ဘီပုိးကုိ ႏုိင္တဲ့ေဆး

ဘီပုိးကုိ ႏုိင္တဲ့ေဆး

ဒီပံုမွာပါတဲ့ အရြက္ကေတာ့ ဗိေႏၵာေဆးအေခၚ *ဣႆရမူလီ* လုိ႔ေခၚတယ္။

ဦးဟုတ္စိန္အဘိဓာန္မွာေတာ့ The Indian Brithwort (*Atistolochia indica)* သာမည ဣႆရီ တဲ့။

ရွမ္းဘာသာကေတာ့ ၀မ္လီႏုတ္ယံုး *(၀၊ခေ္လီခေူဂ့္ယုင္း*) လုိ႔ေခၚၿပီး တရုတ္အေခၚကေတာ့ *ခံု႔ေရွာ့တန္း*လုိ႔ေခၚတယ္။

အပင္ကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ႏြယ္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ။ ခြာညိဳ၊ ခြာျဖဴပန္းလုိ အိမ္မွာ အလွစုိက္ထားေလ့ရွိတယ္။
အပြင့္က ဥေဒါင္းငွက္နဲ႔ ဆင္တူၿပီး အျဖဴ။ အ၀ါ၊ အစိမ္း၊ ခရမ္းေရာင္ အနဲငယ္သမ္းေနတယ္။
အသီးကေတာ့ ကင္းမြန္သီးလုိ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ၿပီး အရစ္(အေရးအေၾကာင္း) အေျမာင့္ပါတယ္။ အရြက္ရဲ႕ အရသာကေတာ့ နဲနဲဖန္သလုိလုိ၊ ကြမ္းရြက္ကဲ့သုိ႔လဲ အနည္းငယ္ ရွိန္းသလုိလုိျဖစ္ၿပီး အရသာေပါ့တယ္။

ဘီပုိးေရာဂါ၊ စီပုိးေရာဂါရွိသူမ်ားအတြက္ မၾကာခင္က သိရတဲ့ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ပါ။
ဒီေဆးအေၾကာင္းကုိ မႏ ၱေလး၊ ကၽြဲဆည္ကန္ေန နန္းေမြေဖါင္ (2nd Year Law) ကေနတဆင့္ သိရျခင္းပါ။

သူမအေဖရဲ႕ မႏၱေလး မိတ္ေဆြတစ္ဦး ဘီပုိးေရာဂါျဖစ္ၿပီး ယုိးဒယား၊ စကၤာပူအထိ သြားကုတာ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္ေပမယ့္ ေရာဂါက မေပ်ာက္ျဖစ္ေနတယ္။

စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ မႏၱေလးကုိေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ဣႆရမူလီ ကုိ သံုးၾကည့္ခုိင္းတယ္။
သူလည္း (၃)လေလာက္ အဲဒီအရြက္ကုိ အစိမ္းလုိက္ တစ္ေန႔ (၃)ခါ၊ တစ္ခါ ေလးရြက္ ငါးရြက္ေလာက္ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္လုိက္တယ္။

ေနာက္ပုိင္း သူ႔ရဲ႕ အသားအေရလည္း အရင္လုိ နီေၾကာင္ေၾကာင္ နီရဲရဲ မဟုတ္ေတာ့ပဲ အသားအရည္ေတြ ၀င္းလာတယ္။ ၾကည္လာတယ္။

က်န္းမာေရးလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ (၅)လ ၾကာေတာ့ သူယုိးဒယားကုိ ေဆးစစ္သြားေတာ့ ဟုိကဆရာ၀န္ေတြက အံ့ၾသစြာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဘီပုိးေရာဂါ လံုး၀ေပ်ာက္သြားေၾကာင္း၊ ဘာေဆးေတြ သံုးေၾကာင္း ေမးလာေတာ့ သူက တုိင္းရင္းေဆး ဣႆရမူလီ ေဆးကုိသံုးေၾကာင္း ေျပာလုိက္တယ္။ အခု သူက်န္းက်န္းမာမာပါပဲ။

*ေဆးသံုးစဲြနည္း*

(၁) အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အရြက္စိမ္းကုိ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္တာ ပုိထိေရာက္တယ္။ (၂) သံုးခြက္ တစ္ခြက္ ႀကိဳေသာက္ရင္လည္း ရပါတယ္။ (၃) အရြက္ကုိ အေျခာက္လွမ္းၿပီး လက္ဖက္ရည္ ေသာက္သလုိမ်ဳိး ေသာက္ရင္လည္း ရတယ္တဲ့။

ဓါတ္ပံုကုိ လားရႈိးၿမိဳ႕ ရပ္ကြက္ (၆) ေရႊလီေက်ာင္းအနီး၊ ေဒၚနန္းေရႊေက်ာင္းအိမ္မွာ သြားရုိက္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။

ဣႆရမူလီ မွတဆင့္ ဘီပုိးအတြက္ စီပုိးအတြက္ ေဆးေကာင္းတစ္လက္အျဖစ္ ဆက္လက္ တုိးတက္ေအာင္ ေဖၚေဆာင္ႏုိင္ပါေစ။

*သင္ရဲ႕ မိတ္ေဆြထံ ဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး ေဘသဇၨဒါန (ေဆးအလွဴ) အျဖစ္ ကုသုိလ္ယူၾကပါရန္ . . . . *

ေမတၱာျဖင့္
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္
စ၀္ဆုခမ္း (တန္႔ယန္း)

အနႏၱစၾကာဝဠာအတြင္း ရွိ အနႏၱအရပ္မ်က္ႏွာမွ အနႏၱ သတၱဝါ အနႏၱ နတ္ျဗဟၼာ အနႏၱ သူေတာ္စင္ သူေတာ္အေပါင္း တို႔ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္း နဲ႕ ျပည့္စံုပါ ေစသား ။ ။

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

Comprehensive Review of Nursing for the NCLEX-RN Examination

Description:

Mosby’s Comprehensive Review of Nursing for the NCLEX-RN Examination, 18th Edition offers a thorough outline review of medical-surgical, pediatric, maternity/women’s health, and mental health nursing to provide users with a refresher on key nursing content. Each chapter is followed by test questions written in NCLEX exam format, including the new alternate item formats. Two comprehensive exams that follow the latest NCLEX-RN test plan are included. All of the chapter and comprehensive test questions from the book, plus an additional 1,715 questions, are included on a companion CD-ROM bound in the book. Altogether, more than 4,200 test questions are available in a number of content-specific or comprehensive practice exams, complete with answers and rationales for both correct and incorrect answer options.

- Includes answers and rationales for all test questions so users can understand why correct answers are right and incorrect options are wrong.
- Includes a companion CD-ROM that provides an electronic testing experience and allows users to customize practice exams for focused study needs.
- Codes all test questions by difficulty level, client need, nursing process, category of concern, and clinical area to allow students to analyze their test performance and pinpoint their strengths and weaknesses in a variety of categories.
- Uses a comprehensive outline format for easy access to key nursing content.
- Increases the number of test questions to over 4,200, more than any other comprehensive review book available.
- Identifies alternate item format questions to give users a quick reference to the latest question formats appearing on the NCLEX-RN examination.
- Allows users to choose practice questions by specific content areas on the CD-ROM, providing customizable study and test options.
- Includes electronic alternate item format questions on the CD-ROM, such as priority “drag-and-drop” and illustrated “hot spots,” to be consistent with the functionality of the NCLEX-RN exam.

ဒါကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ Question ေတြ ေျဖလို႔ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကြန္ပ်ဴတာမွာ Install လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။

Install မလုပ္ခင္ Read me ကို အရင္ဖတ္ပါ။

စိတ္၀င္စားရင္ ေအာက္မွာ ယူလိုက္ပါ။

အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ....

ဒီမွာ ယူပါ

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

NCLEX_RN_Exam/Prep

ဒီစာအုပ္ကေတာ့ NCLEX_RN_EXAM/PREP 2nd Edition ေလးပါ။
Question / Answer ေတြပါျပီး ဘာေၾကာင့္ ဒီအေျဖေရြးရတယ္ဆိုတာလည္း ရွင္းျပထားပါတယ္။
စာအုပ္အမ်ိဳးအစားက PDF ျဖစ္ျပီး စာမ်က္ႏွာ ၁၀၀၉ ရွိပါတယ္။
စိတ္၀င္စားသူမ်ား ေအာက္မွာ ယူလိုက္ပါ။


... " ဒီမွာ " ...ယူပါ

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး အေဆာင္ ၁၂ ခုတင္နံပါတ္ ၁၂

အသက္ အစိတ္၀န္းက်င္ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္မေလး တဦးရဲ႕ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေအာ္လုိက္သံ ျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ေအာ္သံမွာ ေဒါသသံကလည္း ေရာပါေနတယ္။

ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးရဲ႕ အေဆာင္ ၁၂၊ ခုတင္နံပါတ္ ၁၂ ေပၚမွာ ႏွာေခါင္းမွာေရာ လက္မွာပါ ပုိက္တန္းလန္းနဲ႔ အသက္ ၅၀ အရြယ္ စကားျပန္ မေျပာႏုိင္တဲ့ အမ်ဳိးသားလူနာ တဦး ရွိေနပါတယ္။

ရန္ကုန္ ေဆး႐ံုႀကီး အေဆာင္ ၁၂ ဆုိတာက ခြဲစိတ္လူနာ မဟုတ္တဲ့၊ အဆုတ္၊ အသည္း၊ ေက်ာက္ကပ္၊ အစာအိမ္ စတဲ့ ေရာဂါ ေဝဒနာေတြ ခံစားေနရတဲ့ လူနာေတြ ထားတဲ့ အေဆာင္ ျဖစ္ပါတယ္။

“လူနာရွင္ေတြက ေဆးဖုိး မရွိေတာ့ဘူး ဆုိရင္ လူနာေတြကို ထားၿပီး ထြက္သြား ၾကတယ္။ က်မတုိ႔ ကလည္း လူနာရွင္က ေဆးမ၀ယ္ဘဲနဲ႔ ဘယ္ကေဆးနဲ႔ ထုိးရ၊ ကုရမွာလဲ” လုိ႔ ခုနက ေအာ္လုိက္တဲ့ ဆရာ၀န္မေလးက တေယာက္တည္း ညည္းတြား ေျပာဆုိၿပီး ျပန္လွည့္ ထြက္သြားတယ္။

လူနာကေတာ့ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာႏုိင္ဘဲ လက္ေလးတဘက္ ေထာင္ျပလုိက္တာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။

အဲဒီ ဆရာ၀န္မေလး ထြက္သြားတဲ့ တေလွ်ာက္ လုိက္ၾကည့္ မိလုိက္ေတာ့ အေဆာင္ ၁၂ ရဲ႕အ၀င္အ၀ အတြင္းဘက္မွာ “စရိတ္မွ်ေပး က်န္းမာေရး” ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေလးဟာ ညစ္မႈိင္းမႈိင္း အုတ္နီေရာင္ နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။

အေဆာင္တေဆာင္လံုးမွာရွိတဲ့ လူနာခုတင္ ခပ္စိတ္စိတ္မွာ ပုိက္တန္းလန္းနဲ႔လူနာေတြ အျပည့္။ ဒီ အျပင္ေဆာင္ရဲ႕ ေကာ္ရစ္တာ ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာလည္း လူနာခုတင္ေတြအျပည့္။ အေဆာင္ထဲမွာရွိတဲ့ ၾကမ္းျပင္ေတြမွာေတာ့ ေသြးကြက္လား၊ ေရကြက္လား ခြဲျခားမရႏုိင္တဲ့ အကြက္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ေတြ႕ေနရၿပီးေတာ့ ခုတင္ေတြေပၚမွာရွိတဲ့ ညစ္ေထးေထး အခင္းစေတြကလည္း ေခ်းေရာင္ဆင္တူ ဆိုးထားသလား ထင္ရပါတယ္။

“ခုနကေတာ့ သူ႔အမ်ဳိးသမီးေစာင့္ေနပါတယ္။ အခုဘယ္ထြက္သြားလဲ မသိဘူး” လုိ႔ေဘးခုတင္မွာရွိတဲ့ လူနာေစာင့္ အမ်ဳိးသားတဦးက ဘယ္သူ႔ကုိ ရည္ရြယ္ေျပာမွန္းမသိ ေျပာလုိက္တယ္။

ဆရာ၀န္မေလး ထြက္သြားတာ၊ ေဘးခုတင္က လူနာေစာင့္ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ သိပ္မၾကာလုိက္ပါဘူး။ မိနစ္၀က္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ခုတင္ ၁၂ ေပၚကလူနာက လက္မွာတပ္ထားတဲ့ ပုိက္ကုိ က်န္လက္တဘက္နဲ႔ ဆြဲျဖဳတ္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဘာသာသူ ခုတင္ေပၚက လိွမ့္ခ်လုိက္တယ္။ ပုိက္ျပဳတ္သြားေတာ့ လက္က ေသြးေတြကလည္း ျဖာခနဲက်လာတယ္။

ေဘးခုတင္ေတြမွာရွိတဲ့ လူနာေစာင့္ေနတဲ့သူေတြ ေျပးလာၾကၿပီး တခ်ဳိ႕က တာ၀န္က် ဆရာ၀န္နဲ႔ ဆရာမကို ေျပးေခၚတယ္။ သူနာျပဳ ဆရာမ ၂ ေယာက္နဲ႔ ဆရာ၀န္တေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ေဘးကလူနာေစာင့္ေတြနဲ႔ ခုတင္ ၁၂ က လူနာကို ခုတင္ေပၚ ျပန္တင္ဖုိ႔လုပ္တယ္။

လူနာကေတာ့ ဘာစကားမွ မေျပာႏုိင္ဘဲ ေခါင္းေတြလက္ေတြကိုသာ အတြင္တြင္ ခါရမ္းေနတာေတြ႕ရတယ္။
ဒီလုိ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ လူနာရွင္ရဲ႕ အမ်ဳိးသမီးဆုိသူ အေျပးအလႊားျပန္ေရာက္လာတယ္။

“ခင္ဗ်ားတုိ႔ကလည္း လူနာကိုထားၿပီး ဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနတာလဲ” ဆုိၿပီး တာ၀န္က် ဆရာ၀န္က လူနာရွင္ အမ်ဳိးသမီးကုိ ဆီးေဟာက္လုိက္တယ္။

“ခုန ဆရာမက ေဆးသြား၀ယ္ရမယ္ဆုိလုိ႔ က်မ တူဆီက ပုိက္ဆံသြားယူတာပါ” ဆုိၿပီး လူနာရဲ႕ အမ်ဳိးသမီးက ပုိက္ဆံေထာင္တန္ ၅ ရြက္ကိုျပရင္း ျပန္ေျပာတယ္။

ဒီလုိ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ျမင္ကြင္းေတြကေတာ့ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ေန႔စဥ္ဆုိသလုိ ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြပါလုိ႔  ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါကို ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ၂၄ ရက္ေလာက္ တက္ေရာက္ကုသ ခံယူေနရတဲ့ ဖခင္ရဲ႕ လူနာေစာင့္ အျဖစ္နဲ႔ ေနရသူ ကိုမ်ဳိးမင္းက ဆုိပါတယ္။

ေဆး႐ံုတင္ဖုိ႔ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး အေရးေပၚဌာနကုိ ေရာက္လာၿပီဆုိတာနဲ႔ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ဆရာမေတြက ျပဳစုကုသမႈ တန္းလုပ္ေပးတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ လူနာရဲ႕ မွတ္ပံုတင္၊ သန္းေခါင္စာရင္းေတြကို အရင္ေမးျမန္းတာမ်ဳိးေတြ လုပ္တတ္ၿပီး လူနာအမ်ားစုကေတာ့ အေရးေပၚ အေျခအေနက်မွ ေဆး႐ံုကိုေျပးလာၾကတာျဖစ္လုိ႔ မွတ္ပံုတင္ပါမလာတာ မ်ဳိးေတြ၊ မိသားစု သန္းေခါင္စာရင္း အေၾကာင္း ေျပာမျပႏုိင္တာေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ဖခင္လူနာကို ေစာင့္ေရွာက္ေနရသူ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ ကိုမ်ဳိးမင္းက ေျပာပါတယ္။

“က်ေနာ္က အေဖ့ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေဆး႐ံုတင္ေတာ့ ဘာမွ မကုသေသးဘဲ မွတ္ပံုတင္ပါလား၊ သန္းေခါင္စာရင္း ၀င္ လူပါလား၊ အဲဒါေတြေမးတာ အရင္ေျဖရွင္းရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူမ်ားေျပာတာနဲ႔ ေဆး႐ံုတင္ဖုိ႔ ပြဲစားနဲ႔လုပ္လုိက္ေတာ့ ဘာမွမရစ္ေတာ့ဘူး” လုိ႔ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။

ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို တင္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ေဆး႐ံုတင္ဖုိ႔ လုပ္ေပးတဲ့ ပြဲစားေတြကို ေငြက်ပ္ ၃၀၀၀ ေပးရတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

“ဘယ္ေလာက္ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတဲ့ လူနာမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္၊ လူနာရွင္၊ ဒါမွမဟုတ္ လူနာကိုလိုက္ပို႔တဲ့သူက လုိအပ္တဲ့ေဆး ၀ယ္မေပးဘူးဆုိရင္ ဒီအတုိင္းပဲ ပစ္ထားတာ” လုိ႔ ကိုမ်ဳိးမင္းက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ေဆး႐ံုႀကီး အေပါက္၀ကို ၀င္လုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ လူနာကိုတင္တဲ့ ဘီးတပ္ကုလားထုိင္တြန္းခ၊ ဒါမွမဟုတ္ တြန္းလွည္းခ ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္း အတြင္တြင္ လာေတာင္းေနတာနဲ႔ ႀကဳံရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

“ဆရာ၀န္ေတြေရွ႕ ေရာက္ၿပီဆုိရင္ သူတို႔၀ယ္ခုိင္းတဲ့ေဆးေတြကို အေရးေပၚထဲမွာရွိတဲ့ ေဆးဆုိင္မွာ ေျပး၀ယ္ရတယ္။ ေဆးထုိးအပ္၊ ေဆးထုိးပုိက္၊ မိုးေရပုလင္းကအစ၊ ပတ္တီး၊ ပလာစတာအဆံုး ကုိယ္ကပဲ ၀ယ္ေပးရတယ္။ သူတို႔ဆီမွာလည္း ဘာေဆးမွမရွိဘူး။ ကုိယ္က သူတုိ႔၀ယ္ခုိင္းတာကို ၀ယ္ေပးမွ သူတုိ႔က လူနာကို စကုတယ္” လို႔ သူကေျပာျပပါတယ္။

အေရးေပၚမွာ ကုၿပီးလုိ႔ ကုိယ္တက္ရမယ့္ အေဆာင္၊ ခုတင္ကို သြားတဲ့အခါမွာလည္း တြန္းလွည္းခ ဆုိတာမ်ဳိးထပ္ေပးရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေရးေပၚမွာ ကုိယ္တက္ခဲ့တဲ့ ခုတင္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ဖုိ႔ဆုိၿပီးလည္း ပုိက္ဆံ က်ပ္ ၅၀၀ ေတာင္းထားေသးတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ ဒီလုိေတာင္းထားေပမယ့္လည္း ေရွ႕ကလူနာ ဆင္းသြားတာနဲ႔ ဘာသန္႔ရွင္းေရးမွ မလုပ္ဘဲ ေနာက္လူနာကို ဒီအတုိင္း ထပ္တင္တယ္လုိ႔ ကုိမ်ဳိးမင္းက သူျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတာကို ေျပာျပပါတယ္။

ကုိမ်ဳိးမင္း အဓိက ၾကားေနရတဲ့ ျပႆနာေတြကေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြ၀ယ္ခုိင္းတဲ့ ေဆး၊ ေဆးထုိးအပ္ စတာေတြကို လူနာရွင္ေတြက အဆင္သင့္ ၀ယ္မေပးႏုိင္တာ၊ လူနာရွင္ေတြဟာ လူနာေတြကို ပစ္ထားသြားတာေတြပါ။

“ဟုိအေဒၚႀကီးဆုိ ေစာင့္မယ့္သူက သူတေယာက္ပဲရွိတယ္။ ေန႔လယ္ဆုိ ပုိက္ဆံသြားဆြဲတယ္ထင္တယ္။ ခဏခဏ ထြက္ထြက္သြားတယ္။ ျပန္လာမွ ဆရာ၀န္ေျပာတဲ့ေဆးေတြကို ၀ယ္၀ယ္လာတာေတြ႕တယ္။ ဆရာ၀န္လာၿပီဆုိ လူနာေစာင့္ မရွိေတာ့ လူနာက အၿမဲေအာ္ေငါက္ခံရတယ္” လုိ႔ကိုမ်ဳိးမင္းက ကုတင္ ၁၂ ေပၚက လူနာနဲ႔ လူနာ ေစာင့္အမ်ဳိးသမီးကို လက္ညိႇဳးထုိးၿပီး ေျပာျပပါတယ္။

“မတတ္ႏိုင္တဲ့သူက ဆရာ၀န္ဘယ္ႏွေခါက္ လာေျပာေျပာ ေဆး၀ယ္စရာ ပုိက္ဆံမရွိရင္ ဒီအတုိင္း ထုိင္ေနရတာ။ ကုိယ္ ေဆးမ၀ယ္ႏုိင္လုိ႔ကေတာ့ ဘယ္သူကမွ စုိက္မေပးဘူး။ အဲဒီလုိ လူနာမ်ဳိးဆိုရင္ အလြန္ဆံုးခံ ေနာက္ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္ပဲ” လို႔ ကိုမ်ဳိးမင္းက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။

ေနာက္ေန႔မနက္ လင္းအားႀကီး ၃ နာရီေလာက္မွာေတာ့ ကုတင္ ၁၂ က လူနာရဲ ဇနီးျဖစ္သူထံက ငုိသံသဲ့သဲ့ထြက္လာတယ္။

“သူ႔ရဲ႕ တာ၀န္ႀကီးကုိ ထမ္းထားရတယ္ဆုိၿပီး ေဆးကုတာ မခံေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ လူက အေရးႀကီးပါတယ္ေျပာတာ လက္မခံဘူး” ဆိုၿပီး ေျပာငုိေနတာကိုလည္း စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကားလုိက္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ ခုတင္ ၁၂ လူနာပုိင္ရွင္လည္း ၾကာၾကာ၀မ္းနည္းခ်ိန္ မရလုိက္ပါဘူး။ ေရခဲတုိက္ကိုသယ္ဖုိ႔ ကတ္တခုနဲ႔ အိႏၵိယ အမ်ိဳးသား အလုပ္သမား ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး ပုိက္ဆံေတာင္းေနတာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ လူနာပိုင္ရွင္ အဘြားႀကီးက ပုိက္ဆံ တေထာင္တန္တရြက္ ထုတ္ေပးတာကိုလည္း ေတြ႕လုိက္ရတယ္။

ခူတင္ ၁၂ က လူနာအေလာင္း ေရခဲတုိက္ေရာက္ၿပီးလို႔ လူနာရွင္အဘြားႀကီးက အိမ္ျပန္အေၾကာင္းၾကားမယ္လုပ္ေတာ့ ေဆး႐ံုက ဆရာ၀န္ေတြက အဘြားႀကီးကုိ ေပးမသြားပါဘူး။ လူနာရွင္လည္း ပစၥည္းေတြ ထုတ္ပုိးၿပီး တာ၀န္က်ဆရာ၀န္ရဲ႕ အခန္းထဲ လုိက္သြားတာေတြ႕လုိက္ရတယ္။

“လူနာက ဆံုးၿပီဆုိရင္ ဒီလုိပဲ အေလာင္းကိုထားထားၿပီး သြားတဲ့သူေတြမ်ားလုိ႔ လူနာရွင္တေယာက္ကို ေဆး႐ံုကေခၚထားၿပီး မိသားစုကို သူတို႔က ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားေပးတယ္။ အေလာင္းပုိင္ရွင္ကို သူတို႔က ေခၚထားၿပီး ဘယ္မွ ေပးမသြားေတာ့ဘူး” လုိ႔ေဆး႐ံုမွာ ၂၄ ရက္ၾကာေနလာခဲ့တဲ့ ကိုမ်ဳိးမင္းက ေျပာျပပါတယ္။

“ဒီေလာက္ တင္းက်ပ္ေနတဲ့ၾကားကေတာင္ က်ေနာ္ေရာက္ၿပီး အဲဒီလုိ အေလာင္းကိုပစ္ေျပးသြားတာ သံုးေလာင္းေလာက္ရွိၿပီ။  မတတ္ႏိုင္ ၾကလြန္းလို႔ လုပ္လုပ္သြားၾကတာ။ တခ်ဳိ႕ဆို လူနာကို ဒီအတုိင္းထားၿပီး ေျပးသြားတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္” လုိ႔ ကိုမ်ဳိးမင္းက စိတ္မေကာင္းစြာ ေျပာပါတယ္။

တခ်ဳိ႕လူနာေတြဆုိရင္ ဒီေဆးတလံုးထုိးလုိက္ရင္ အသက္ရွင္မယ္၊ ဒီေဆးမထုိးႏုိင္ရင္ အေျခအေန မေကာင္းႏုိင္ဘူး ဆုိတာ သိရက္နဲ႔ ေဆးဖုိးမတတ္ႏိုင္လုိ႔ လူနာကုိစြန္႔လႊတ္လုိက္ရတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ၅ ႏွစ္ေလာက္ တာ၀န္က်ခဲ့ဖူးၿပီး အခု NGO တခုမွာ ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာ အျဖစ္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနတဲ့ လူငယ္ ဆရာ၀န္တဦးက ေျပာျပပါတယ္။

နအဖ စစ္အစိုးရဟာ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနအတြက္ က်ပ္ေငြ ၆ ထရီလီယံ အသံုးျပဳၿပီး သန္း ၆၀ နီးပါးရွိတဲ့ ျပည္သူ လူထုအတြက္ က်န္းမာေရးအသံုးစရိတ္ကေတာ့ က်ပ္ ၅၂၃ ဘီလီယံ ခန္႔သာ အသံုးျပဳတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ တႏွစ္သုံးစြဲေငြဟာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန တႏွစ္ သုံးစြဲေငြရဲ႕ ၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္သာ ရွိတဲ့အတြက္ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ က႑မွာ ခ်ိဳ႕ယြင္း အားနည္းမႈမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေနတယ္လို႔လည္း ေလ့လာသူ ပညာရွင္ေတြက ေထာက္ျပေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။

ေဆးရံုႀကီးမွာ တကယ္ လုိအပ္ေနတာက ေဆးဝါးေတြအျပင္ စက္ကိရိယာေတြလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ သိရတယ္။ ကင္ဆာလူနာ ေတြဟာ ဓာတ္ကင္ဖို႔ အၾကာႀကီး တန္းစီေစာင့္ေနရသလို၊ အစာအိမ္မွန္ေျပာင္း ၾကည့္ဖို႔ကိုလည္း လူနာမ်ားရင္ မ်ားသလို အနည္းဆံုး တပတ္ေလာက္ ေစာင့္ရတတ္ပါတယ္။

“က်ေနာ့္ ညီတေယာက္က ေဆး႐ံုႀကီးမွာ အစာအိမ္မွန္ေျပာင္းၾကည္ဖုိ႔ ၁၀ ရက္ေလာက္ေစာင့္ရမယ္ဆုိလုိ႔ ေဆးရံုႀကီးက ဆင္းၿပီး ေအာင္ရတနာ ေဆးခန္းမွာသြားေျပာင္း ျပလုိက္တာ၊ အထူးကုေဆးခန္းလည္းေရာက္ေရာ ၀န္ေဆာင္မႈကေတာ့ေကာင္းပါတယ္၊ ပုိက္ဆံက ဆယ္သိန္းေလာက္ကုန္သြားတယ္” လုိ႔ ေဆး႐ံုႀကီးကေန အထူးကုေဆးခန္းကို ေျပာင္းေရႊ႕ကုသခံခဲ့ရသူရဲ႕ လူနာရွင္တဦးက ေျပာျပပါတယ္။

အေျခခံလူတန္းစားေတြနဲ႔ လူလတ္တန္းစားအမ်ားစုက ဒီေဆး႐ံုႀကီးမွာ ဒီလုိစိတ္ဆင္းရဲမႈေတြႀကဳံေတြ႕ရမွာ၊ ကုသေရး ပစၥည္းကိရိယာေတြ မလံုေလာက္ တာေတြကို သိေပမယ့္ နာမက်န္းျဖစ္လို႔ သြားျပၿပီဆုိတာနဲ႔ ႀကိဳတင္ေငြက က်ပ္ ၂ သိန္းေလာက္ တင္ရၿပီး ေဆးကုသစရိတ္ မပါ၊ အခန္းခတင္ တေန႔ကို က်ပ္ ႏွစ္ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိ တဲ့ အထူးကုေဆးခန္းေတြကိုလည္း အနား မကပ္ႏုိင္ၾကတာက မ်ားပါတယ္။

ေရႊဗဟုိ၊ ဗဟုိစည္၊ သွ်င္ပါဂူ၊ ေအာင္ရတနာတုိ႔လုိ အထူးကုေဆးခန္း အငယ္စားေလးေတြကို တက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ႀကိဳတင္ေငြ က်ပ္ ၂ သိန္းေလာက္ ေပးရၿပီး အနည္းဆံုး က်ပ္ ၅ သိန္းေလာက္ကုန္က်တာပါ။ SSC၊ အာရွေတာ္၀င္၊ ပန္းလႈိင္တုိ႔လုိ နာမည္ႀကီး အထူးကုေဆးခန္းႀကီးေတြ တက္ရၿပီဆုိရင္ေတာ့ စေပၚေငြတင္ က်ပ္ ၁၀ သိန္းေလာက္ တင္ရၿပီး ၂ ရက္၊ ၃ ရက္ေလာက္ တက္လုိက္ရၿပီဆုိတာနဲ႔ ၁၅ သိန္း၊ သိန္း ၂၀ ေလာက္ အနည္းဆံုးကုန္က်မႈရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ေဆး႐ံုႀကီးမွာကေတာ့ ေန႔၊ ည ဆရာ၀န္ႀကီးေတြမရွိဘဲ အလုပ္သင္ ဆရာ၀န္ေပါက္စေလးေတြနဲ႔ ဆမ လက္မွတ္ရဖုိ႔ မျဖစ္မေန တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြပဲ ရွိတယ္လုိ႔ ကုိမ်ဳိးမင္းအပါအ၀င္ ေဆး႐ံုေစာင့္ေနတဲ့ လူနာရွင္ေတြက ေျပာပါတယ္။

“ဆရာ၀န္ႀကီးေတြက ဂ်ဴတီေတြရွိေပမယ့္ အထူးကုေဆးခန္းေတြကိုပဲ အခ်ိန္ျပည့္ ပတ္ထုိင္ေနတာ။ လူႀကီးေတြ ဘာေတြ လာစစ္မယ္ဆုိတဲ့ ရက္ေလာက္ပဲ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ ရွိတယ္။ တခါတေလ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြ လူနာလုိက္ၾကည့္ေနရင္း အထူးကုေဆးခန္းႀကီးေတြက လူနာအေရးႀကီးတယ္ဆုိၿပီး ဖုန္းဆက္ေခၚလုိ႔ ျပန္ေျပး သြားတာမ်ဳိးေတြလည္းရွိတယ္” လို႔ NGO မွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသူ လူငယ္ ဆရာ၀န္က ေျပာျပပါတယ္။

ဒီလို တာ၀န္က်ဆရာ၀န္ႀကီးေတြက ေဆး႐ံုမွာ မရွိတဲ့အတြက္ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ေတြ၊ ဆရာ၀န္ ေပါက္စေတြ အတြက္လည္း ေဆးပညာလက္ဆင့္ကမ္း သင္ယူဖုိ႔ အခက္အခဲရွိတယ္လုိ႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ေဆး႐ံုေပၚမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့ ခုတင္ ၁၂ ကေ၀ဒနာသည္လုိ၊ ကုိမ်ဳိးမင္းရဲ႕ ဖခင္ေက်ာက္ကပ္ေ၀ဒနာရွင္လုိ လူနာေတြ အဓိက ေမွ်ာ္လင့္မိတာကေတာ့ တာ၀န္က် ဆရာ၀န္ေတြ၊ သူနာျပဳဆရာမေတြရဲ႕ ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈပါလုိ႔ ကုိမ်ဳိးမင္းက ဆုိပါတယ္။

“အဓိကကေတာ့ဗ်ာ ေန႔တုိင္း ခ်ဳိသာတဲ့စကားဆုိတာ မၾကားရဘူး။ တေန႔တေန႔ ေအာ္သံ၊ ေငါက္သံ ဆုိတာမ်ဳိးေတြပဲ ၾကားေနရတယ္” လုိ႔ သူက ညည္းတြားလိုက္ပါတယ္။

REF: http://www.irrawaddy.org မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေန႔တိုင္းစားေနၾကတဲ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ေခၚ အႏၱရာယ္မွဳန္႔အေၾကာင္း

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေန႔တိုင္းစားေနၾကတဲ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ေခၚ အႏၱရာယ္မွဳန္႔အေၾကာင္း

ျပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းက ျပည္တြင္းက ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာေတြ၊ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီနဲ႔ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကြပ္ကဲေရးအဖြဲ႔ (FDA) တို႔ ပူးေပါင္းျပီး အေၾကာ္လုပ္ငန္းေတြ အေၾကာ္မ်ိဳးစံု ေၾကာ္တဲ့ ေနရာမွာ ေရသန္႔ဘူးေတြ ဆီထဲ ထည့္ေၾကာ္မေၾကာ္ လိုက္စစ္ျပီး ေၾကာ္တာ စစ္ေဆးေတြ႔ရွိရင္ စည္ပင္သာယာဥပေဒနဲ႔ေရာ FDA ဥပေဒနဲ႔ပါ ႏွစ္မ်ိဳး အေရးယူသြားမယ္ လို႔ ဖတ္လိုက္ရလို႔ ၀မ္းသာမိပါတယ္။

ေရသန္႔ဘူးေတြဟာ ဓာတုနည္းနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ေပၚလီမာ ပလတ္စတစ္ ေတြျဖစ္လို႔ ဒါေတြကို အပူခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ ဆီပူပူထဲမွာ ထည့္ေၾကာ္မယ္ဆိုရင္ ပလတ္စတစ္ေတြထဲက Bisphenol-A (BPA) အပါအ၀င္ အဆိပ္ျဒပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္လာျပီး အေၾကာ္ေတြထဲ စိမ့္၀င္သြားပါတယ္။ ဒါေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် စားမယ္ဆိုရင္ လူသားေတြရဲ့ အာရံုေၾကာစနစ္ နဲ႔ မ်ိဳးပြားစြမ္းရည္ကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ႏိုင္ျပီး ဆီးအိမ္ကင္ဆာ အပါအ၀င္ ကင္ဆာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလည္း ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလို အႏၱရာယ္ ရွိတဲ့ ေရသန္႔ဘူးေတြ အေၾကာ္စံုေတြထဲကို ဘာလို႔ ထည့္ေၾကာ္ၾကရတာလဲ ဆိုေတာ့ အဲလိုေရသန္႔ဘူး ထည့္ေၾကာ္ထားတဲ့ အေၾကာ္ဟာ အထူးၾကြပ္မြေနျပီး အဲလို ၾကြပ္ရြစားေကာင္းမွဳကလဲ အရမ္းကို တာရွည္ခံတယ္လို႔ အေၾကာ္လုပ္ငန္းအကူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ရပ္ေတြကို အေၾကာ္ဖိုေတြနဲ႔ ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္ လုပ္ငန္းအခ်ိဳ႕က လုပ္ကိုင္ေနတယ္လို႔ အတည္မျပဳႏိုင္ေသးတဲ့ သတင္းေတြအရ ၾကားသိေနရတာ ၾကာပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ၀ိသမေလာဘနဲ႔ စီးပြားရွာတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လိုက္လံစစ္ေဆးျပီး အျပစ္ေပး တားဆီးႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္လွသလို ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးကို ဦးစားေပး ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ အစားအေသာက္နဲ႔ ေဆး၀ါးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ အခိုင္အမာ ရွိလာပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
ေရသန္႔ဘူး ကိစၥအတြက္ ၀မ္းသာရေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ထပ္ ဘ၀င္မက်ျဖစ္ေနလို႔ တင္ျပခ်င္တဲ့ အခ်က္က အခ်ိဳမွဳန္႔ ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ သိသေလာက္ ကေတာ့ ယေန႔ကမၻာေပၚမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ကို ႏိုင္ငံတဲ့အ၀ွမ္း တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ စားသံုးေနတဲ့ ႏိုင္ငံဆိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံတည္း ရွိမလားပဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ထုတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံကို တင္သြင္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကေတာ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ လံုး၀မစားၾကဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ ဒီလို ေဘးအႏၱရာယ္ ရွိတယ္လို႔ ႏိုင္ငံေတာ္က ေၾကျငာထားေပမယ့္ အခ်ိဳမွဳန္႔အရသာကို ျပည္သူေတြ စြဲေနလို႔ ဆက္သံုးေနၾကတာ မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။ ျဖတ္သင့္ပါျပီ။



အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူ႔အရသာနဲ႔သူ ဆိမ့္ေမႊးၾကြပ္ရြေနတဲ့ ျမန္မာ့ရိုးရာ ႏွစ္ျပန္ေၾကာ္မ်ားထဲမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ေတြ အတံုးလိုက္အခဲလိုက္ ထည့္ေနတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ျပည္သူေတြဘက္က ေတာင္းဆိုတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔၊ အဲဒီေလာက္လဲ ထည့္စရာ မလိုဘဲနဲ႔ကို ကိုယ့္အေၾကာ္စံု အေရာင္းသြက္ေရး အတြက္ ျပည္သူေတြ အခ်ိဳမွဳန္႔အႏၱရာယ္ မ်ားမ်ားေတြ႔ပေစ ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ (တခ်ိဳ႔ဆို အခ်ိဳမွဳန္႔နဲ႔ မဆိုင္တဲ့ လက္ဖက္ရည္၊ ပူတင္း၊ ေရႊၾကည္ စတဲ့ စားစရာေတြမွာပါ ထည့္ေနၾကတာ အသိဥာဏ္ မဲ့ရာ ေရာက္ပါတယ္)

အခ်ိဳမွဳန္႔ ဆိုတာ ဘာလဲ။
ေရရွည္ မွန္မွန္ စားသြားရင္ ဒီေလာက္ အႏၱရာယ္ မ်ားပါတယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ဆိုတာ Monosodium glutamate (MSG) လို႔ေခၚတဲ့ ျဒပ္ေပါင္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ Glutamic Acid လို႔ေခၚတဲ့ Amino Acid တစ္မ်ိဳး ပါ၀င္ျပီး စားစရာထဲ ထည့္လိုက္ရင္ Free Glumate ေတြ အျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားကာ အစားအေသာက္ေတြရဲ့ အရသာကို ဓာတုနည္းနဲ႔ လွ်ာေပၚမွာ ဆပြားတိုးေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။



အခ်ိဳမွဳန္႔ဟာ ဟင္းခတ္ပစၥည္းတစ္ခု ဟုတ္ပါသလား
ပံုမွန္သံုးသင့္တဲ့ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္တစ္ခု လံုး၀မဟုတ္ပါ။ နည္းနည္းစားစား မ်ားမ်ားစားစား ေရရွည္ စားရင္ အႏၱရာယ္ကေတာ့ ရွိတာပါပဲလို႔ ပညာရွင္မ်ားက ေျပာၾကားပါတယ္။ Good Manufacturing Practice (GMP) လို႔ေခၚတဲ့ ကမၻာ့အဆင့္ ထုတ္လုပ္မွဳ စနစ္ေကာင္း (GMP စနစ္) ရဲ့ အစားအေသာက္ေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ လံုး၀ မပါပါဘူး။

အခ်ိဳမွဳန္႔ကို ေရရွည္ပံုမွန္ စားသံုးသြားရင္ ဘာဆိုးက်ိဳးေတြ ရွိလာႏိုင္မလဲ
(၁) ဆီးခ်ိဳ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေပးတဲ့ အင္ဆူလင္ေဟာ္မုန္း (Insulin) ရဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမွာ အေႏွာင့္အယွက္တစ္ရပ္ ျဖစ္ေစလို႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ေစဖို႔ ေကာင္းေကာင္း အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။
(၂) အစာ အလြန္အကြ်ံ စားခ်င္စိတ္ကို တိုးပြားျဖစ္ေပၚေစသလို အ၀လြန္ျခင္းကို တားဆီးေပးတဲ့ ေဟာ္မုန္းမ်ားကိုပါ ပိတ္ဆို႔လို႔ အ၀လြန္ျခင္းကို ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အ၀လြန္ျခင္း ေရာက္လာရင္ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ိဳ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာပိတ္ စတဲ့ အေဖာ္အေပါင္းေတြပါ ပါလာပါလိမ့္မယ္။


(၃) ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြကို ျမန္ျမန္ ပ်က္စီးယိုယြင္း ေစပါတယ္။ မွတ္ဥာဏ္ကို အရြယ္မတိုင္ခင္ ေပ်ာက္ဆံုးေစျပီး ေမ့တတ္တဲ့ ေရာဂါေတြ ျဖစ္ေစဖို႔ အလားအလာ အရမ္း မ်ားေစပါတယ္။ အခ်ိဳမွဳန္႔ကို ေမြးကင္းစကတည္းကေန စျပီး စားတဲ့ ကေလးေတြမွာ ဥာဏ္ရည္ပိုင္း ယုတ္ေလ်ာ့မွဳ ရွိတာကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။


(၄) ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ သံုးစြဲမွဳကို လံုး၀ျဖတ္ေတာက္ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ အမ်ိဳးသားအဆင့္ ေၾကျငာခ်က္ေတြ ဥပေဒေတြ အလန္႔တၾကား ထုတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဂ်ာမန္က်န္းမာေရး ပညာရွင္ေတြ ဘာေတြ႔ရလို႔လဲ ဆိုတာ စာဖတ္သူတို႔ သိပါသလား။ အခ်ိဳမွဳန္႔ စားတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြဟာ အင္ဆူလင္ေဟာ္မုန္း စြမ္းရည္က်ဆင္း၍ မတိုးေတာ့ျခင္း (Insulin-resistant) ေမြးရာပါ ျဖစ္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကေလးေတြဟာ ၾကီးလာရင္ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ဖြ႔ံျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံေတြရဲ့ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ပြားႏွဳန္း ျမင့္မားေနတဲ့ အခ်က္ေတြထဲက တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။


(၅) ေနာက္တစ္ခ်က္က ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္ေတြ အခ်ိဳမွဳန္႔စားတဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြရဲ့ medulla oblongata, thalamus, or hypothalamus ဆိုတဲ့ ဦးေႏွာက္ အစိတ္အပိုင္းေတြမွာ ရွိတဲ့ အာရံုေၾကာဆဲလ္ေတြကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ဒီေနရာေတြဟာ အစားအေသာက္ စားခ်င္စိတ္ကို အဓိက ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ဦးေႏွာက္ဧရိယာေတြ ျဖစ္လို႔ ဒီလို ကေလးေတြဟာ ၾကီးလာရင္ အစားအေသာက္ အလြန္အကြ်ံစားတဲ့ အက်င့္ ရွိကာ အ၀လြန္ျပီး ေရာဂါေတြ ထူေစတတ္တာ ကမၻာတစ္၀န္း ေလ့လာေတြ႔ရွိ ထားပါတယ္။

(ဒါဟာ အခ်ိဳမွဳန္႔ကေပးတဲ့ အမ်ိဳးသား က်န္းမာေရး/လူမွဳေရး ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး (National Health/Social Burden) ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အခ်ိဳမွဳန္႔ ၀ယ္ယူတင္သြင္းရတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳး အက်ိဳးရွိေစမယ့္ တျခားအရာေတြ ၀ယ္ယူဖို႔ ႏိုင္ငံျခားေငြ ေလ်ာ့ေစလို႔ တိုင္းျပည္အတြက္လဲ နစ္နာပါတယ္)



(၆) မ်ိဳးပြားစြမ္းရည္ က်ဆင္းျခင္း၊ သားသမီးရႏိုင္စြမ္း က်ဆင္းျခင္းေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ Chinese Restaurant Syndrome ေခၚ တရုတ္စားေတာ္ဆက္ေရာဂါစု ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေရာဂါစုဟာ အခ်ိဳမွဳန္႔ လြန္ကဲစြာ ပါတဲ့ အစားအေသာက္ စားျပီးျပီးခ်င္းမွာ မ်က္ႏွာ၊ လည္ပင္း နဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ အနီစက္ေတြ ထြက္လာျခင္း၊ ေခါင္းအရမ္းထိုးကိုက္ျခင္း၊ ေခါင္းမူးျခင္း၊ မ်က္ႏွာမွာ တင္းၾကပ္ေနတယ္လို႔ ခံစားရတတ္ျခင္း၊ ေမးလွဳပ္ ပါးစပ္ဖြင့္ရတာ ေလးျခင္း၊ ဗိုက္ေအာင့္ျခင္း၊ ခါးနာျခင္း စတာေတြ ခံစားရတတ္တဲ့ အခ်ိဳမွဳန္႔နဲ႔ ဓာတ္မတည့္တဲ့ ေရာဂါ ျဖစ္ပါတယ္။

(၇) ပန္ကရိယေခၚ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ေရာင္ေရာဂါ အပါအ၀င္ ကိုယ္တြင္းကလီစာ တစ္ခုခု ေရာင္ယမ္းတဲ့ ေရာဂါ ရွိေနသူေတြ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ၊ စာသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ သင့္ပါတယ္။

(၈) လူအမ်ားစုက ဆားကအငန္ အခ်ိဳမွဳန္႔က အေပါ့ ဆိုျပီး တလြဲမွတ္ယူထားၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆားထည့္လြန္လို႔ ငန္သြားရင္ အခ်ိဳမွဳန္႔မ်ားမ်ား ထပ္ထည့္ ပါတယ္။ အမွန္က ဆားက Sodium chloride ၊ အခ်ိဳမွဳန္႔က Monosodium glutamate ျဖစ္လို႔ ႏွစ္ခုလံုး ဆိုဒီယမ္ (Sodium) ဆားဓာတ္ျဖစ္ကာ ႏွစ္ခု ျပိဳင္စားသံုးရင္ ေသြးတြင္းဆိုဒီယမ္ ျမင့္တက္မွဳ အရမ္းမ်ားလာေစကာ ေသြးတိုးေရာဂါကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးတိုးေရာဂါ ကာကြယ္လိုသူမ်ားနဲ႔ ရွိသူမ်ားဟာ အခ်ိဳမွဳန္႔ကို အထူးေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါတယ္။

အခ်ိဳမွဳန္႔ စြဲလမ္းေနျခင္းကို ဘယ္လို ေလွ်ာ့ခ် အျမစ္ျဖတ္ၾကမလဲ

(၁) ေလွ်ာ့ခ်သံုးျခင္းျဖင့္ စတင္ပါ။ အခ်ိဳမွဳန္႔ဟာ အသားေတြရဲ့ အရသာကိုသာ ျမွင့္တင္ေပးတာ ျဖစ္လို႔ အသီးအႏွံေတြမွာ လံုး၀မသံုးပါနဲ႔။

(၂) ေယဘုယ်လမ္းညႊန္ (General Guideline) အရ ေျပာရရင္ အစားအေသာက္ တစ္ကီလို (၂.၂ေပါင္) ကို အခ်ိဳမွဳန္႔ လက္ဖက္ရည္ဇြန္းနဲ႔ တစ္ဇြန္းထက္ ပိုမသံုးပါနဲ႔။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အႏၱရာယ္ နည္းတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
(၃) ရယ္ဒီမိတ္ အစားအေသာက္ေတြ အားလံုးနီးပါးမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ ပါျပီးသားဆိုတာ သတိထားပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိဳမွဳန္႔ ထပ္မထည့္ပါနဲ႔။

(၄) ရယ္ဒီမိတ္ စားစရာေတြ ၀ယ္ရင္ ေလဘယ္လ္ ေပၚမွာ ပါတဲ့ အခ်ိဳမွဳန္႔ပါ၀င္မွဳ ပမာဏကို ရွာေဖြပါ။ အဆင့္အတန္းရွိတဲ့ အစားအေသာက္တံဆိပ္ေတြ အားလံုးရဲ့ ပါ၀င္ဖက္ပစၥည္းစာရင္း (Ingredient List) ရဲ့ ေအာက္ဆံုးမွာ အခ်ိဳမွဳန္႔ တကယ္သံုးထားရင္ သံုးထားေၾကာင္း ပမာဏ အတိအက် ပါပါတယ္။



(၅) ရိုးရာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ေတြ (ဥပမာ ပုစြန္ေျခာက္၊ ငါးပိ စတာေတြ) ကို ျပန္လည္အစားထိုး သံုးသင့္ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ေရွးအစဥ္အဆက္ ဘိုးဘြားမ်ားဟာ ထြားက်ိဳင္းသန္မာ ေရာဂါကင္းခဲ့တာ အခ်ိဳမွဳန္႔ မစားခဲ့ၾကတာလည္း ပါပါတယ္။

Written by : ေဒါက္တာသီဟသစ္ Last Updated at 2010-11-15 on 07:32:04 472 Hits

က်န္းမာေရး ဗဟုသုတကို မွ်ေ၀ျခင္ေသာ ေစတနာျဖင့္.....

REF:  http://www.mmdailynews.com/viewnews.php?id=289  မွ ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

Anatomy and Physiology

ဒီစာအုပ္ကေတာ့  Anatomy and Physiology ျဖစ္ပါတယ္။
ဖိုင္အမ်ိဳးအစား PDF ရွိျပီး စာမ်က္ႏွာ 656 ရွိပါတယ္။
လိုခ်င္ရင္ ေအာက္မွာ ယူပါ။

.. " ဒီမွာ " ..ယူပါ

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

2010 NURSING SPECTRUM DRUG HANDBOOK

ဒါကေတာ့ 2010 NURSING SPECTRUM DRUG HANDBOOK ေလးပါ။ တခ်ိဳ႔လည္း ရွိျပီး ျဖစ္မွာပါ. စကၤာပူေရာက္ RN ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာသူနာျပဳ ေတြအတြက္ အေတာ္အသံုး၀င္မယ္ ထင္ပါတယ္။ မရွိေသးသူေတြအတြက္ မွ်ေ၀လိုက္တာပါ. လိုခ်င္ရင္ ေအာက္မွာ ယူလိုက္ပါ။
ဖိုင္အမ်ိဳးအစား   = PDF
စာမ်က္ႏွာေပါင္း = 1507 ရွိပါတယ္။
အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ...

...." ဒီမွာ " ယူလုိက္ပါ ...

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

OXFORD ENGLISH FOR CARREERS_NURSING_1

ဒီစာအုပ္က Nursing အတြက္ OXFORD က ထုတ္ထားတာပါ..

အေတာ္ေလး ေကာင္းပါတယ္.စကၤာပူကို ခုမွစျပီး အလုပ္လာလုပ္တဲ႔ သူနာျပဳေတြအတြက္ေတာ့ အသံုး၀င္ပါတယ္. စာအုပ္က PDF အမိ်ဳးအစားပါ. Listening Test လည္းပါတယ္. စိတ္၀င္စားရင္ ေအာက္မွာ ယူလိုက္ပါ. သူရဲ႔ website ကို သြားျပီးေတာ့လည္း Listening Test လုပ္ႏူိင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ ဒီဘေလာဂ္ရဲ႔ .ေလ့လာၾကစို႔ အဂၤလိပ္စာ ရဲ႔ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဒီ website ရဲ႔ link ကို ထည့္ထားပါတယ္.

အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ..

" ဒီမွာ " ယူလုိက္ပါ.

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

AdobePhotoshop_CS4_for_Photographers

ဒီ စာအုပ္ကေတာ့ ဓါတ္ပုံ၀ါသနာရွင္ေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး တင္လိုက္တာပါ..

ဖိုင္ အမ်ိဳးအစားက PDF ပါ။

စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၆၇၇ ရွိပါတယ္..

လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ေအာက္မွာ ယူလိုက္ပါ။

အားလံုးအဆင္ေျပပါေစ..

"   ဒီမွာ" ယူပါ..

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

က်ေနာ္လူ၀င္စား

၁၉၇၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္လည္ခန္႕
ၿမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုရဲ႕ ေတာရြာေလးတစ္ရြာမွာ ဦးေငြေမာင္း ေဒၚေရႊ တို႕ရဲ႕ရင္ႏွစ္သည္းၿခာသားရတနာကိုဖြားၿမင္တဲ့ေန႕….။

သားေလးက ၀၀ကစ္ကစ္ ခ်စ္စဖြယ္…။
မိဘႏွစ္ပါးစလံုး ေပ်ာ္မဆံုး….. ေဒၚေရႊ မွာသူအသက္ႏွင့္မလဲခဲ့ရေသာ္လည္း လဲခဲ့ရရင္ေတာင္ေသေပ်ာ္တယ္ဆိုပဲ..။ ေအာ္..မိဘေမတၱာၾကီးမားပံုမ်ား…။
စတုတၳေၿမာက္ သားရတနာ…။အၾကီးေတြကသမီးေတြခ်ည္း…ဆိုေတာ့.. ဖခင္ၿဖစ္သူ ဦးေငြေမာင္းမွာ သားအတြက္ ရင္တေမာ့ေမာ နွင့္ ဂုဏ္ယူမဆံုး…။

သားေလး စကားေၿပာတတ္စအရြယ္…။
ေဖေဖ ေမေမ စသည္သင္ေပးရွာပါရဲ႕…။
သားေလးကေခၚေတာ့ ေငြေမာင္း…မိေရႊ
ဘယ္လိုသင္သင္ သင္မရ….ေငြေမာင္ မိေရႊကိုပါးစပ္ထဲကမခ်

တေန႕ေသာအခါေပါ့
ရြာထဲကပါပဲ
ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္ခန္႕ကအဖြားေရႊသ သားသတင္းၾကားလို႕လာၾကည့္ေလရဲ႕..ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕…။
ဖြားေရႊသကိုၿမင္ေလေတာ့ သားေလးက “ ဟဲ့ေရႊသ..လာေလ..ထိုင္..ေရေနြးၾကမ္းေသာက္… နင္မိေရႊကို ငရုပ္သီးေပးမယ္ဆိုတာ ခုထိမေပးရေသးဘူး..သြားၿပန္ယူဦး..”
သားေလးေၿပာေတာ့ ဖြားေရႊသ……
၈၂ ႏွစ္ရွိၿပီၿဖစ္တဲ့ဖြားေရႊသေလ…ၾကည္ၾကည္ေဌး မဟုတ္ပါပဲ
တာက်ိဳးတဲ့ကန္ပမာ သူ႕မ်က္၀န္းက ေရေတြသြန္က်ပံုမ်ား… ေဘးနားကလူေတြပါကူးစက္ေလရဲ႕…။

ေအာ္္…..ခုမွ…ဦးေငြေမာင္း ေဒၚေေရႊတို႕ သေဘာေပါက္ၾကေလတယ္
သားေလးက ဖြားေရႊသရဲ႕ ခင္ပြန္း ဦးစိန္ေဩာ္ လူ၀င္စားေပကိုး…။

ဒီလိုနဲ႕
စကားေတြ တီတီတာတာေၿပာတတ္စ
ဖြားေရႊသကလည္း လက္ေပၚကမခ်
ဖြားေရႊသရဲ႕သမီးေတြကလည္းလက္ေပၚကမခ်…။
ခ်စ္လိုက္ၾကတာ…။ ခ်စ္ ခ်စ္ ခ်စ္ နဲ႕…။ လိုသမွ် ဘာမွမပူရ သားေလးအတြက္…။
သမီးၾကီးက ကစားစရာဆို သမီငယ္ကစားစရာ..။ ၿပည့္စံုသူမ်ားေပကိုး..။
ေၿပာလိုက္တဲ့အေၾကာင္းေတြက သူနဲ႕ဘာမွမဆိုင္တဲ့အေၾကာင္းေတြ..ဒါေပသိ အကုန္ကြက္တိ။
“ဆီဆံု ( ႏွမ္း ေၿမပဲ မ်ားကို ဆီၿဖစ္ေအာင္ထည့္ၾကိတ္သည့္ဆံု) ေအာက္ကိုေၿမၾကီးတူး…ေၿမၾကီးတူး” ဟု
ပူဆာ၍ တူးေလလွ်င္ အိုးပုတ္ငယ္ႏွင့္ ေငြဒၤါးၿပားမ်ားက အၿပည့္…။
အဲဒီအိမ္(ဖြားေရႊသအိမ္)မွာ ဇြန္းဘယ္၍ ဘယ္မွ်ရွိတယ္… ေရႊကဲ့သို႕ေသာအတြင္းပစၥည္းဘယ္၍ဘယ္မွ်ရွိသည္..သူအကုန္သိ..။
ထူးေပစြ ကေလးရယ္…။

ဖြားေရႊသမွာက သမးီႏွစ္ေယာက္ရွိေလေတာ့…သမီးအၾကီးက အိမ္ေထာင္ကြဲ..။
သမီးအငယ္က အိမ္ေထာင္နဲ႕ေပမယ့္ ဖြားေရႊသနဲ႕ပဲအတူေနတာေလ…။
ဖြားေရႊသအိမ္က သားေလးအိမ္နဲ႕မလွမ္းမကမ္း..။

မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ သခၤါရတရားရဲ႕ သေဘာအရ…တစ္ေန႕ေတာ့ ဖြားေရႊသ ဦးစိန္ေဩာ္ေနာက္ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ခဲ့ေလၿပီ…။

ဖြားေရႊသ မရွိေလေတာ့ သမီးႏွစ္ေယာက္က က်န္ခဲ့တာေတြ ခြဲေ၀စိတ္ၿခမ္းဘို႕ အခ်ိန္က်လာေလၿပီ..။
ေရွ႕မွီေနာက္မွီလူၾကီးမ်ား…။ သူၾကီး ( ထိုေခတ္က သူၾကီးေခတ္) ႏွင့္ေက်းရြာလူၾကီးမ်ားေရွ႕တြင္ လည္ယာ..ေခ်ာင္းေၿမာင္း..ကၽြဲနြား..အတြင္းကစၥည္း အိုးခြက္ပန္းကန္ ကအစ သမီးႏွစ္ေယာက္က ေ၀ပံုက် ညီတူညီမွ်…။ ညီညီမွ်မွ် သေဘာေတြက်လို႕ အၿပစ္မၿမင္ရက္ ခ်စ္ခင္လွ်က္…

ေန႕တစ္ေန႕
မိုးေတြရြာေနတယ္
သဲသဲမဲမဲရြာေနတယ္
မိုးခ်ိန္းသံက ရံဖန္ရံခါမွေပၚလာတတ္ေပမယ့္…ၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာေၾကာက္ခမန္းလိလိ..။



အဲဒီအခ်ိန္..
သားေလးက ဘ၀ေဟာင္းက သမီးၾကီးရဲ႕အိမ္မွာ…။
သားေလးေၾကာက္ၿပီးငိုေနတယ္…။
ဘာလိုငိုေနတာလဲေမးေတာ့
သားေလးက “ ငါ..ေလ…မိုက္လိုက္တာ…ဒီလိုမိုးေတြသဲေနတာေတာင္…ထန္းပင္ေပၚတက္ၿပီး
ထန္းရည္တက္ယူတာ..ေၿခေခ်ာ္ၿပီးဘာၿဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး…..အီးဟီးး”
သားေလးငိုေလေတာ့ ၀ိုင္းေခ်ာ့ၾကတာေပါ့
ဒီလိုနဲ႕
သားေလးကိုဟိုေမးဒီေမးနဲ႕ ( တိုတိုေၿပာရရင္)
အတြင္းကစၥည္းေတြအေၾကာင္းေရာက္ပါေလေရာ
ဒီေတာ့မွ
အတြင္းကစၥည္း ( ေရႊ ေငြ ေၾကာက္သံပတၱၿမား)ေတြက တကယ္ရွိေနတာထက္ အေမြခြဲတုန္းက နည္းေနမွန္းသိေတာ့
သမီးၾကီးက မေက်မနပ္ၿဖစ္ၿပီး သမီးငယ္နဲ႕ တစ္စခန္းထၾကပါေလေရာ
ေနာက္ဆံုး မေနသာတဲ့အဆံုး သမီးငယ္က တင့္သင့္သေလာက္ခြဲေ၀ေပးလိုက္ရာကစလို႕
သားေလးကို ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္မလုပ္ၾကေတာ့ပါဘူး
ေအာ္…ေလာဘ ေလာဘ

ဦးေငြေမာင္း ေဒၚေရႊတို႕ကလည္းသားေလးကို ရွိသမွ်နဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားခဲ့ၾကပါတယ္
မခ်မ္းသာေပမယ့္ သားေလးအတြက္ စားစရာ ကစားစရာ အစစအရာရာ တတ္ႏိုင္သမွ်ၿဖည့္စည္းေပးလို႕…။

ေက်ာင္းေနဘို႕အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ဆရာေတြသင္ၿပလို႕ ေဖေဖေမေမ ေခၚရာကစ
တစ္စတစ္စ
………
……………….
…………………….
ဒီလိုနဲ႕
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့တိုင္…မိုးခ်ိန္းသံၾကားရင္ ေၾကာက္စၿမဲ… အေမၿဖစ္သူေဒၚေရႊက သားေလးအိမ္မွာက်န္ခဲ့ရင္
ရြာထဲကေနအိမ္ကိုေရာက္ရာအရပ္က အၿမန္ၿပန္စၿမဲ

ဒီလိုနဲ႕
သားေလးအရြယ္ေရာက္လို႕
အင္တာနက္သံုးတတ္လာတဲ့အခါ

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...

YGH GATHERING PARTY

Dear All nurses in Singapore...,

Our YGH trained nurses would like to invite all of the nurses from any school and any batch who are living in Singapore to enjoy our gathering party which will held on (11/12/10) from 2 pm to 7 pm at Sembawang beach. We will provide Myanmar style foods and light drinks free of charge. You are warmly welcome to participate to this event for building our nurses spirit and friendship among our nurses when we are away from home. Hope to see you all if you are a nurse.Please reply to this message if you will be attending in order to prepare enough foods for all.

For more details, please contact Thant Naing Win Hp .93391756 / thantnaingw@gmail.com

DEAR ALL..KINDLY FORWARD THIS E-MAIL TO OUR BROTHERS & SISTERS

THANK YOU..!

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္...