စကားဦး
အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ စကၤာပူႏိုင္ငံသား အျဖစ္ ေျပာင္းေရး မေျပာင္းေရး ေဆြးေႏြးထားတဲ့ စာတမ္းေလးတစ္ခုဖတ္ရပါတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြေဝေဝဆာဆာသံုးၿပီး စဥ္းစားစရာ ေကာင္းေအာင္ ေရးသားႏိုင္တာလည္းေတြ႔ရတယ္။
သို႔ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ခ်ဥ္းကပ္ပံုနဲ႔ နိဂံုးပိုင္းမွာ သေဘာမတူစရာေလးေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ Immigration Law နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလိုအပ္ေနတာလည္းေတြ႕ပါတယ္။ မွန္ကန္ၿပီးလက္ခံႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ ဝင္ပါတယ္။
အခုေရးေနတဲ့ စာတမ္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပထမစာတမ္းကို ျငင္းခ်က္ထုတ္ေနျခင္း သက္သက္မွ်မဟုတ္ပါ။ လိုအပ္ေနေသးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကိုလည္း ထပ္ျဖည့္ထားပါတယ္။ ပထမစာတမ္းကို မဖတ္ရေသးရင္လည္း အရင္ဖတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ စကၤာပူႏိုင္ငံဘက္က ရပ္တည္ ေဆြးေႏြးျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ ေစတနာက ဘဝတူ ျမန္မာေတြအတြက္ပါ။ ဘက္တစ္ဘက္တည္းက တင္ျပတာထက္စာရင္ ဘက္ေပါင္းစံုက စဥ္းစားသင့္တယ္ထင္လို႔ပါ။ Informed decision ျဖစ္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ တကယ္ ဆံုးျဖတ္ရမယ့္သူက မိမိကိုယ္တိုင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စာတမ္းေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အၾကမ္းအဆင့္မွာ အခ်ိန္ေပးဖတ္ရႈသူ၊ ေဝဖန္အႀကံျပဳၾကသူ၊ ကူညီေပးၾကသူမ်ား အားလံုးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပိုၿပီး ေက်းဇူးတင္သင့္တာက ဒီစာတမ္းေရးျဖစ္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္မႈ ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ပထမစာတမ္းေရးသူကိုပါ။
ယူဆခ်က္မ်ား
အခုစာတမ္းကို ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားကို အေျခခံၿပီးေရးပါတယ္။ • ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ကိုသာရည္ရြယ္သည္။ • မိသားစုဘဝႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရးကို အဓိကထား စဥ္းစားပါသည္။ • ပထမစာတမ္းလိုပင္ အမ်ိဳးသားေရးကိစၥကို ထည့္သြင္းမစဥ္းစားပါ။ • Singapore ႏိုင္ငံ၏ trand ႏွင့္ Policy မ်ားကို လက္ရွိအတိုင္း လက္ခံထားပါသည္။ • ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ trand ႏွင့္ Policy မ်ားကို လက္ရွိအတိုင္း လက္ခံထားပါသည္။ • ႏိုင္ငံေရးအရ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကားေနအျမင္ထားပါသည္။ • ျခံဳငံုၾကည့္လွ်င္ Singapore သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ သာလြန္သည္ဟုယူဆထားသည္။ • ေရြးခ်ယ္စရာ သံုးခုရွိသည္ဟု ယူဆပါသည္။ o PR အျဖစ္ေနၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ျခင္း o Singaporean အျဖစ္ခံယူ ၿပီး Singapore မွာပင္ ေနထိုင္ျခင္း o Singaporean အျဖစ္ခံယူၿပီး ပိုသင့္ေတာ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုခုကို ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း
အလြယ္တကူ သိမ္းၾကံဳးဆြဲယူၿပီးေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္း
ပထမစာတမ္းပါ အခ်က္တစ္ခ်က္က စကၤာပူႏိုင္ငံသားခံၿပီးသြားသူမ်ားကို အေသအခ်ာမစဥ္းစားပဲ နီးစပ္ရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း ဆြဲေဆာင္မႈ အရ အလြယ္တကူဆံုးျဖတ္ၾကသူမ်ားဟု သိမ္းၾကံဳးေျပာဆိုသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ နိဂံုးပိုင္းနဲ႔တြဲၾကည့္ရင္္ ပိုၿပီးျမင္သာပါတယ္။
ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္သူမ်ား အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ စဥ္းစားေနသူမ်ားလည္း ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ သာသက္ဆိုင္ၿပီး စာတမ္းထဲမွာ ပါသေလာက္ အျခားသူတစ္ေယာက္က ဆံုးျဖတ္ေပးတာကို လြယ္လြယ္ယူလုိက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။
National Identity
ကၽြန္ေတာ့္က ဒီအေၾကာင္းအရာကို ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနကတည္းက တီးေခါက္မိပါတယ္။ အေျခခံကေတာ့ Identity Crisis ပါ။ ဒါေပမယ့္ Nationality နဲ႔ Culture အေျခခံ ၿပီးျဖစ္တာပါ။ စကၤာပူေရာက္လာေတာ့လည္း ေလ့လာျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကသေလာက္က ျမန္မာက စကၤာပူလာတယ္။ Identity Crisis ျဖစ္တယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။ သတိျပဳစရာက ႏိုင္ငံျခားမွာႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ား အလုပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကတဲ့အခါလည္း Identity Crisis ျဖစ္ဖို႔ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုယ္ျပန္တာ ျဖစ္စရာလားလို႔ေမးရင္ ေလ့လာၾကည့္ပါ။ ႏိုင္ငံျခားျပန္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ ေနသားက်ဖို႔ အေတာ္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ စီးပြားေရးပါထည့္ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ သန္တုန္းျမန္တုန္းဆိုပါက ႏိုင္ငံျခားေတာင္ ျပန္ေရာက္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ အေပါင္းအသင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္၊ ႐ုပ္ဝတၱဳပစၥည္း အားလံုးဟာ ကိုယ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနသားက်လာတာနဲ႔ အမ်ားႀကီးကြာျခားသြားပါၿပီ။ ကိုယ္ပိုင္ Value ေတြလည္း နည္းနည္းနည္းနည္းနဲ႔ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ။ ဒီအခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ကိုယ့္အေပါင္းအသင္းအသိုင္းအဝိုင္း ဘယ္ေလာက္ က်န္သလည္း၊ ကိုယ္ဘာေတြတန္ဖိုးထား သလည္း၊ ကိုယ့္မိသားစုရဲ့ ဆႏၵကဘာလည္း စသည္ျဖင့္ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥကစမ္းသပ္ဖို႔ သိပ္မခက္ပါ။ ျမန္မာျပည္ကို ရက္ရွည္ရွည္ေလးျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲျမင္ေနသလား၊ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ဒုကၡေလးေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရင္ဆိုင္ႏိုင္မွာေသခ်ာလား ျပန္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက Singapore ဟာဗမာေတြ သြားေလ့ရွိတဲ့ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ National Identity Clash အနည္းဆံုးပါ။ ျမန္မာ community ေကာင္းေကာင္းရွိတယ္။ Cultural difference နည္းတယ္။ စကၤာပူမွာ ေနၿပီး Identity Crisis ကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ခံစားေနရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အျမန္ဆံုးျပန္တာ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။
Racism
စကၤာပူႏိုင္ငံဟာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈမွာ အေတာ္ေလးသက္သာတဲ့ ႏိုင္ငံထဲမွာ ပါပါတယ္။ လံုးဝ မရွိဘူးမဆိုလိုပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ စကၤာပူထက္ အမ်ားႀကီး လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားပါတယ္။ Aussie, USA, UK တို႔ကို စကၤာပူထက္ လူႀကိဳက္မ်ားမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈမွာ အဆုိပါႏိုင္ငံမ်ားဟာ စကၤာပူထက္ ပိုဆိုးပါတယ္။ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုးကြယ္ရာစသည္ျဖင့္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နီးကပ္ပါတယ္။ ျမန္မာေတြ စလံုးျဖစ္သြားရင္ ဘာျဖစ္လို႔ Singaporean လို႔ မေျပာႏိုင္သလဲဆိုတာ ကလည္း ျမန္မာေတြေပၚမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား မူတည္ပါတယ္။ Burmese Singaporean ဆိုတဲ့ Identity ကို သိပ္လက္မခံႏိုင္လုိ႔ပါ။ သိသိသာသာ လူမ်ိဳးေရးခဲြျခားမႈေၾကာင့္လို႔ မထင္ပါ။ Singaporean လို႔ ေျပာတဲ့သူေတြကို အျခားျမန္မာေတြက တစ္မ်ိဳးျမင္ၾကတာလည္းပါပါတယ္။ Sinaporean လို႔ ေျပာတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ေရာမေရာက္လို႔ ေရာမလို က်င့္တာ ရွက္စရာမဟုတ္သလို ကိုယ့္လူမ်ိဳးရဲ့ အမွတ္အသားသ႐ုပ္ကို ထိမ္းသိမ္းတာဟာလည္း ဂုဏ္ယူသင့္တဲ့ အလုပ္ပါ။
ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ
Singapore ရဲ့ trend ကို သံုးသပ္ျပတာကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ မည္သူမဆို Singapore အလုပ္လုပ္ေနရင္သူ႕ trend ကိုၾကည့္ရမွာပါ။ Singapore ရဲ့ Risk ေတြကို ျပသြားတာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ကေတာ့ ဘယ္ေရကပိုၾကည္သလည္း ဘယ္ျမက္ကပိုႏုသလည္းက ပိုအေရးႀကီး ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ပိုေကာင္းတယ္ ဆိုသူမ်ားအတြက္ကေတာ့ ဘာမွဆက္စဥ္းစားစရာမလိုပါ။ အမ်ားစုအတြက္က ျမန္မာျပည္မွာ ေရမရွိျမက္မရွိေတာ့လို႔ ေရာက္လာၾကတာ မဟုတ္ပါလား။ အျခားႏိုင္ငံသားမ်ားနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ဘယ္လိုမွ ယွဥ္စဥ္းစားလို႔မရပါ။ အျခားႏိုင္ငံသားမ်ား ဟာ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြေလာက္ အထိပါးမခံရပါ။ ဥပမာအေနျဖင့္ တ႐ုတ္၊ ဘဂၤလားနဲ႔ အိႏၵိယ ေတြကိုၾကည့္ပါ။ Singapore ရဲ့ Trend ကေတာ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားေျပာတဲ့အတိုင္း ပထမ စာတမ္းက ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရြ႕ေနပါတယ္။ ေအာက္က Link မွာ ေလ့လာၾကည့္ပါ။ Manufacturing Sactor က ျမန္မာမ်ား ပိုစဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ Share of GDP by Industry http://www.singstat.gov.sg/stats/charts/econ.html ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာဆိုရာဝယ္ ကိုယ့္တစ္ဦးတည္း အတြက္သာမက သားသမီးမ်ားအတြက္ပါ စဥ္းစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ သားသမီးမ်ား ပညာေရးကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရွိသေလာက္ႏွင့္ ေက်နပ္မည္လား။ အလုပ္လုပ္ရမည့္ အခ်ိန္ေရာက္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္သာ လုပ္ကိုင္ေစမည္လား။ မိမိသားသမီး အရြယ္ေရာက္လာပါက မိမိကဲ့သို႔ပင္ တစ္ကျပန္စၿပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္ ႐ုန္းကန္ေစမည္လား။ လူေျပာမ်ားတဲ့ Identity Crisis ဆိုတာႀကီးကို မိမိသားသမီးကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ခံစားေစခ်င္ပါသလား။ စကၤာပူစီးပြားေရးခုိင္မာမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေတာ့ သိပ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ US လို ကမၻာအခ်မ္းသာဆံုး ႏိုင္ငံမွာေတာင္ Risk ေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတာပဲ။ ကိုယ့္အတြက္ စဥ္းစားရမွာက မိုးၿပိဳမွာကို ေတြးေၾကာက္ေနမလား ဒါမွမဟုတ္ ၿပိဳက်ေနတဲ့ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ေနခ်င္သလား။ ဒါမွမဟုတ္ ပိုခိုင္မာတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ေနခ်င္သလား။ တစ္ျခားႏိုင္ငံႀကီး တစ္ခုခုကိုေရႊ႕မယ္ဆိုရင္ေတာ့ SG Citizenship ကို ခုတံုး လုပ္လို႔ရပါတယ္။ လုပ္သြားၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ SG ကို Base လုပ္ထားျခင္းအားျဖင့္ သင့္မွာ ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းေတြက အမ်ားႀကီးတိုးလာပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြက တျခားႏိုင္ငံသားေတြထက္ပိုၿပီး စလံုးေျပာင္းၾကတာပါ။ Singapore Economic Condition and Trand Singapore facts http://www.singstat.gov.sg/stats/keyind.html#note4c Households and Housing section for Home Ownership Rate http://www.singstat.gov.sg/pubn/catalogue.html#ghs Share of GDP by Industry http://www.singstat.gov.sg/stats/charts/econ.html#econJ Manufacturing က Financial နဲ႔ Business Service ထက္ ျမင့္ေနတုန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သိသိသာသာကိုက်လာပါတယ္။ Construction ကအစထဲက နည္းပါတယ္။ စကၤာပူ အစိုးရအသံုးစားရိတ္မွာ Construction လည္းပါေတာ့ စီးပြားေရး ေႏွးလာရင္ Counstruction နဲ႔ Boost လုပ္တတ္ပါတယ္။ သိသိသာသာ တက္လာတာကေတာ Wholesale and Retail Trade မွာပါ။ Transport and Stroage ကေတာ့ ပံုမွန္သြားမယ့္ပံုရွိတယ္။ စကၤာပူဆိပ္ကမ္းနဲ႔ ေလဆိပ္က အေရးပါဆဲပါ။
စလံုးေခါင္းေဆာင္ေတြေျပာသလိုပဲ သူတို႔ရဲ့ တိမ္းညႊတ္ခ်က္က Hub ဆိုတဲ့ဘက္ကို ဦးတည္လာပါၿပီ။ ပထမစာတမ္းရွင္ေျပာထားသလုိပဲ Manufacturing က ျမန္မာေတြ ေသခ်ာစဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက အနီးဆံုး Asian Financial Crisis ကို ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ စကၤာပူရဲ့တုန္႔ျပန္မႈကို ေလ့လာၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ အကိုးအကားမ်ားကို ေနာက္ဆက္တြဲ-၆ မွာ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
Thailand: 1997 - Not clearly stated
Indonesia: 1997 - Not clearly stated
Malaysia: 1997 - 2005
Hong Kong: 1997 - 2001
China: 1998 - 1999
South Korea: Less then a year
Singapore: Less than a year
ဒီစီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံက စျဖစ္ခဲ့ၿပီး Asia Pacific Region ကို အဆိုးဝါးဆံုး ထိခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ CIA ရဲ့စာတမ္းအရ ထိုင္း၊ အင္ဒိုနီးရွားနဲ႔ မေလးရွားတို႔ဟာ ဒီအက်ပ္အတည္းရဲ့ ဒဏ္ကို ၂၀၀၅ ခုႏွစ္အထိ ခံစားေနရပါေသးတယ္။ စကၤာပူက Economic Counter Measure ေတြကို အလ်င္အျမန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး စကၤာပူစီးပြားေရးဟာ တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။ စကၤာပူရဲ့ ျပႆနာေျဖရွင္းပံုက Hong Kong လိုလည္း Capatical Market ကိုဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ရျခင္း မရွိသလိ South Korea လုိလည္း လုပ္ငန္းႀကီးေတြ ဆံုး႐ံႈးျခင္း မရွိပါဘူး။ အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီးေလ့လာခ်င္ၾကရင္ေတာ့ ဒါနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး စာအုပ္စာတမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ Aisia Crisis တစ္ခုတည္းကို ၾကည့္ၿပီး စကၤာပူရဲ့ စီးပြားေရးခုိင္မာမႈကို အကဲျဖတ္လို႔ မရႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္ေပမယ့္ စကၤာပူရဲ့ စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရည္ကို ေလွ်ာ့တြက္ထားလို႔မရပါ။
လက္ခံရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္
ဒီစာပုိဒ္တစ္ခုလံုးက Singapore ရဲ့ Social Development Policy ကို ေဝဖန္ထားတာျဖစ္ၿပီး အေတာ္မ်ားမ်ား ျမန္မာမ်ားေျပာေနဆိုေနက် ႐ႈေထာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ကိစၥမဆို အေပးအယူရွိျမဲပါ။ အစိုးရက သူလိုခ်င္တာေတြရဖို႔ သူ တတ္ႏိုင္တာေပးတယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ့လိုအပ္ခ်က္ကို စြဲစြဲျမဲျမဲၾကည့္ရပါမယ္။ ကိုယ္ဘာေပးရမလဲ စဥ္းစားရပါမယ္။ သူဘာရသြားသလဲဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးထင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္နည္းေျပာရရင္ ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ ဒီမွာလာေနရ သလည္း စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
က်န္းမာေရး
Singapore ရဲ့ Safty Net က Welfare State ေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ သူ႕ Policy ကလည္း Nothing should be free ဆိုသကိုး။ ဒါေပမယ့္ ဘာ Safty Net မွမရွိတာထက္ေတာ့ သာတယ္ထင္ပါတယ္။ Insurance Plan ေတြနဲ႔ တြဲယူလို႔ ရတဲ့ Investment Plan ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အလယ္အလတ္တန္း ဝင္ေငြရွိသူ PR/Singaporean မ်ား ေကာင္းေကာင္းလက္လွမ္းမွီပါတယ္။ ဒီ Plan ေတြမွာ Family ေတြအတြက္ သက္သာေစမယ့္ အစီအစဥ္ေတြလည္းရွိပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံကို ေရႊ႕ယူႏိုင္တဲ့ Plan ေတြလည္းရွိတယ္လုိ႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပန္မယ္စိတ္ကူးရင္ေတာ့ မလုပ္ထားတာပိုေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနအထားအရ ဒီ Insurance ေတြကို ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ေရႊ႕ၿပီး ခံစားရဖို႔ မရွိပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံျပန္သြားၿပီးမွ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၿပီး ေဆးကုရမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးတိုးရင္ေတာ့ ႏွစ္ခါနာပါၿပီ။ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Foreigner ဆိုရင္ ကုသစားရိတ္ပိုယူပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း PR ဘဝနဲ႔ေနေနတုန္း Insurance အလံုအေလာက္မထားမိဘဲ ေဆး႐ံုတက္ရရင္ေတာ့ ရင္သာဖိထားေပေတာ့။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Plan လုပ္ရင္ Insurance Policy ေတြကို အေသအခ်ာ ေလ့လာၿပီး ကိုယ့္ဒီမွာေနမယ့္အခ်ိန္၊ တတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာ၊ ရႏိုင္တဲ့အက်ိဳးအျမတ္ စတာေတြေပၚမွာမူတည္ၿပီး စဥ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ Insurance ကို မယံုဘူးဆိုရင္ေတာ့ မိမိဘာသာ စုေဆာင္းထားႏိုင္ပါတယ္။ ဆက္စပ္စဥ္းစားဖုိ႔ UN က ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ Life Expentancy ကို ယွဥ္ျပပါမယ္။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ အစားအေသာက္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ စတာေတြက လြမ္းမိုးမွာေပါ့။ စကၤာပူဟာ အသက္အရွည္ဆံုး ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲ နည္းပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ စကၤာပူမွာထက္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ ပိုတိုႏိုင္ပါတယ္။ UN Burma Life expectancy = 62.1 UN US Life expectancy = 78.2 UN Singapore Life expectancy = 80 UN Japan Life expectancy = 82.6 http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_life_expectancy
ပညာေရး
မူလစာတမ္းမွာမပါေပမယ့္ ပညာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ နည္းနည္းထည့္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ စကၤာပူ ပညာေရးနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရး ယွဥ္လုိက္ရင္ ဘယ္ဘက္ကသာသည္ကို ျငင္းစရာ သိပ္မရွိဘူးထင္ပါတယ္။ ပညာေရးဖက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ နိမ့္က်တာနဲ႔အမွ် စကၤာပူ ပညာေရး ကလည္း စားရိတ္ႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပညာေရးမွာ Hidden cost ေတြအမ်ားရွိေနေသးတာ သတိျပဳမိမွာပါ။ တစ္ဖက္က ျမန္မာႏိုင္ငံက International School ေတြကို ထည့္စဥ္းစားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စကၤာပူက အစိုးရေက်ာင္းက Primary ႏွင့္ Secondary အဆင့္မွာ ေစ်းသက္သာ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Tertiary Education အဆင့္မွာ မိမိကိုယ္တိုင္ တိုးတက္မႈအတြက္ တက္ရတဲ့ေက်ာင္း သားသမီးကို ထားေပးရတဲ့ ေက်ာင္း စသည္မ်ားမွာ ပညာေရး အခြင့္အလမ္းအားျဖင့္ PR နဲ႔ Singaporean ကို ခြဲျခား ထားပါေသးတယ္။ ဥပမာ သားသမီးမ်ားအတြက္ Baby Bonus အစီအစဥ္ေတြရွိပါတယ္။ ကေလးပညာေရးအတြက္ အစိုးရ စိုက္ထုတ္ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ေတြလည္းရွိပါတယ္။ အဆင့္ျမင့္ ပညာေရးမွာလည္း Citizen ကပိုရတာေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ-၅ မွာ ေလ့လာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ စကၤာပူက သူတို႔ေက်ာင္းေတြကို ဘယ္လုိပင္ Promote လုပ္ေနေန၊ စလံုးေတြကို ကုိယ္တုိင္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက ပညာေရးကို ပိုအထင္ႀကီးပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အလႊာက ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံက ဘြဲ႕ရေတြပါ။ အဲဒီလို ပညာေရးမ်ိဳးကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္လည္း Singaporean ျဖစ္ျခင္းက ပို အေထာက္အကူျပဳ ပါတယ္။ ကေလးက စာေတာ္သလား၊ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သလား၊ စသည္တို႔အေပၚမူတည္ၿပီး ေရြးစရာ အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမ်ားပါတယ္။ Singapore က ေက်ာင္းသြားတက္သူမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ Singapore ကို ျပန္မလာၾကဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ပညာေရးအတြက္ကို ဦးတည္ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားမွာ ေရြးစရာ သိပ္မရွိဘူး ထင္ပါတယ္။
CPF
CPF နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ညည္းၾကတာေတာ့ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ တျခားတစ္ဖက္က ႀကိဳးစားၿပီးေျပာၾကည့္ပါမယ္။ CPF ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္သလို မေကာင္းဘူး တစ္ဖက္သတ္ မေျပာခ်င္ပါ။ CPF ထုတ္ႏိုင္တဲ့ အသက္ကို တိုးျခင္းက Life Expectancy တိုးလာလို႔ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကေလးယူနည္းလာမႈေၾကာင့္ စကၤာပူ Workforce ကအသက္ ႀကီးလာတာလည္းပါပါတယ္။ CPF နဲ႔ အလားတူ အျခားႏိုင္ငံေတြမွာလည္း ရွိၾကပါတယ္။ US မွာဆိုရင္ Social Security Fund ေပါ့။ ႏွစ္ခုလံုးက မလုပ္မေနရပါ။ ဒီႏွစ္ခုကို ေလ့လာၿပီး ေဆြးေႏြးထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္မိတဲ့ တခ်ိဳ႕ ေလ့လာခ်က္ေတြက CPF က ပိုေကာင္းတယ္ လို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ အမ်ားစုက အေနာက္ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြပါ။ အေသးစိတ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ-၁ က Link ေတြမွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဥပမာတစ္ခုေပးရရင္ SG Home Ownership rate ပါ။ 90% ရွိပါတယ္။ US က 68.9% ရွိပါတယ္။ Spain က 85% ပါ။ ဒါကို CPF ရဲ့ Flexibility ေၾကာင့္လို႔ သူတို႔က ဆိုၾကပါတယ္။ တစ္ဖက္ကျပန္စဥ္းစားရင္ CPF Scheme ဟာ Asia Pecific Region မွာ အနိမ့္ဆံုးပါ။ အမ်ားဆံုး Pension ရတဲ့ Tiwan မွာ ေနာက္ဆံုးဝင္ေငြရဲ့ 70% ရပါတယ္။ Singapore CPF က ခုႏွစ္ပံုတစ္ပံုပဲရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ CPF ဘက္က Home Ownership, Education နဲ႔ Flexibility မွာ သာတယ္လို႔ယူဆၾကပါတယ္။ အခု 2013 မွာ Minimum Sum တက္မဲ့ ကိစၥဟာ Pension Replacement (ပင္စင္လစာ) ကို ပိုတိုးေပးဖို႔ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပထားပါတယ္။ Singapore ဟာ Welfare State မဟုတ္ဘူးလို႔ ေက်ညာထားပါတယ္။ CPF မတိုးရင္ Welfare State ေတြ လုပ္နည္းအတိုင္း Tax တိုးရပါမယ္။ Individual တိုးရင္လည္း လူေတြပိုေပးရမွာပါပဲ။ Investment friendly လည္း ျဖစ္ခ်င္ေသးေတာ့ Corporate Tax လည္း တိုးလို႔မရပါဘူး။ ဒါက စကၤာပူရဲ့ျပႆနာတစ္ခုပါ။ အေသးစိတ္ ေလ့လာခ်င္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ-၁ ပါ Link မ်ားမွာ ရွာေဖြဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္။ CPF ဟာ Pension နဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွပါဘူး။ စလံုးေတြကေတာ့ ကာမိေအာင္ အျခား Investment Plan ေတြကို ဝယ္ပါတယ္။ စလံုးတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတာ ကိုးကားရရင္ Personal Freedom ပိုႀကိဳက္တဲ့ အေနာက္ ႏိုင္ငံသားေတြက Singapore System ကို ႀကိဳက္တယ္ဆိုပါတယ္။ ျခံဳၿပီးေျပာရရင္ CPF ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူး ဆိုတာကို တဖက္သတ္အျမင္နဲ႔ ေျပာတာထက္ကို မိမိဘာသာ မိမိအႀကိဳက္နဲ႔ ကိုက္မကိုက္ ေလ့လာသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။
Tax and Cost of Living
ပထမစာတမ္းမွာမပါတဲ့တစ္ခုက Tax ပါ။ စကၤာပူရဲ့ Tax ကိုၾကည့္ရင္လည္း သူက အျခား First world က Welfare State ေတြထက္ သိသိသာသာ နည္းတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ US နဲ႔ဆိုရင္ သံုးဆေလာက္အနည္းဆံုး ကြာပါတယ္။ ဒီပိုေငြကို Insurance, Saving, Investment စသည္ျဖင့္ အက်ိဳးရွိေအာင္ သံုးလို႔ ရပါေသးတယ္။ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြခြန္ေတြကို ေအာက္မွာႏႈိင္းယွဥ္ျပထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ အမ်ားဆံုး စိတ္ဝင္စားမယ္ထင္တဲ့ ႏိုင္ငံသံုးခုကို ေရြးထားပါတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ-၂ မွာၾကည့္ပါ။ တစ္ႏွစ္ Singapore dollar ၃၀,၀၀၀ ေက်ာ္ဝင္ေငြရွိရင္ အခြန္က ၅.၅% ပါ။ Australia မွာ ၃၄,၀၀၀ ေက်ာ္ရင္ ၁၅% ပါ။ US မွာ ၃၂,၅၅၀ ေက်ာ္ရင္ ၂၅% က်သင့္ပါတယ္။ Tax နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာမယ္ဆိုရင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက Singapore အျခားႏိုင္ငံထက္စာရင္ ဝင္ေငြနိမ့္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ Cost Of Living ကိုထည့္တြက္ရပါမယ္။ ဝင္ေငြနဲ႔ ထြက္ေငြအခ်ိဳးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း Singapore ဟာ ေစ်းႀကီးတဲ့ႏိုင္ငံထဲမွာ ထိပ္ဆံုးနားကပါပါတယ္။ ဝင္ေငြပမာဏေတြဟာ ႏိုင္ငံအလုိက္ ေငြေၾကးျဖင့္သာ တြက္ခ်က္ထားပါတယ္။ ၿမိဳ႕အလိုက္ ေနထိုင္မႈစားရိတ္ကိုၾကည့္ရင္ စကၤာပူက ကမၻာ့ အဆင့္ ၁၀ မွာရွိတယ္။ Beijing, NewYork, HK တို႔ ထက္သက္သာပါတယ္။ အေသးစိတ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲ-၂ မွာ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ စစ္တမ္းဟာ အစိုးရစိုက္ထုတ္ေပးတဲ့ အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြကို ထည့္မစဥ္းစားပါဘူး။ အိမ္ေစ်းဟာ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းပါ။ အဲဒီအိမ္ေစ်းဟာလည္း Cost of Living ကိုတြက္တဲ့အခါမွာ ႀကီးႀကီးမားမားလႊမ္းမိုးမႈ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အိမ္လိုမ်ိဳး အရင္းအႏွီးႀကီးတဲ့ အရာေတြဝယ္ဖို႔ စိတ္ကူးမယ္ဆိုရင္ အစိုးရက စုိက္ေပးမယ့္ ကိစၥကို ထည့္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ စကၤာပူရဲ့ ၉၀% အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈ ဆိုတာကိုထည့္စဥ္းစားရင္ အစိုးရစုိက္ထုတ္မႈရဲ့ အက်ိဳးကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြက လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တန္ဖိုးထားမႈေတြေပၚမူတည္ၿပီး စဥ္းစားပံုေတြ တူႏိုင္မယ္မထင္ပါ။ အေသအခ်ာထည့္ စဥ္းစားဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ အိမ္ဝယ္ေနရင္ ပိုင္ဆိုင္မႈရမယ္၊ ငွားေနတာထက္ သက္သာတယ္၊ စသည္ျဖင့္ သိၾကပါတယ္။ စကၤာပူ အိမ္ေစ်းအတက္အက်ကေတာ့ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ။ Property ေစ်းကြက္ဟာ Singapore economy ကို ထိမ္းတဲ့ေနရာမွာ အေရးပါပါတယ္။ အိမ္ေစ်းကို အစိုးရက တတ္ႏိုင္သေလာက္ အက်မခံပါဘူး။ ၂၀၀၈ စီးပြားေရး စက်ကာစက စၿပီး Property ေစ်းကြက္ က်မယ္လို႔မွန္းၾကတာဟာ Private ေတြေလာက္ပဲ နည္းနည္းက်လိုက္ၿပီး HDB ေတြသိပ္မလႈပ္ပါဘူး။ စလံုးစီးပြားေရးက ဘုန္းဘုန္းက်ေတာ့မွ အိမ္ေစ်းဆိုးဆိုးဝါးဝါး က်မယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ အိမ္ဝယ္သင့္သလား၊ ငွားေနသင့္သလားဆိုရင္ ေစ်းကြက္အေျခအေန ၾကည့္ၿပီး တတ္ႏိုင္ရင္ဝယ္ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အိမ္ဝယ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ PR အေနနဲ႔ ဝယ္မလား စလံုးအေနနဲ႔ဝယ္မလား စဥ္းစားရၿပီေပါ့။ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ CPF အေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ရဲ့ မိသားစု ဝင္ေငြ၊ စုေဆာင္းေငြ စသည္ျဖင့္ ထည့္စဥ္းစားရမွာပါ။
မျမင္ရေသာဆံုး႐ံွဳးမႈမ်ား
ပထမစာတမ္းကို ေရးသူက Identity Crisis ကိုဒီမွာ ခ်ဲ႕ေရးထားတာပါ။ မ်ိဳးဆက္ကိစၥ ကိုလည္း ထိေတြ႕ထားလို႔ နည္းနည္းျပန္ရွင္းခ်င္ပါတယ္။ ဒီကိစၥမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးမတူႏိုင္ပါဘူး။ အားလံုးအတြက္ ဘံု သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး ျမန္မာျပည္မွာ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္း၊ ခင္မင္ရာ မိတ္ေဆြ ဘယ္ေလာက္က်န္ခဲ့သလည္း။ တခ်ဳိ႕ Generation ေတြဆို အေပါင္းအသင္း အားလံုးေလာက္က ျပည္ပမွာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ခဲ့ရင္လည္း အေတာ္နည္းေနပါတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မ အားလံုးက ျပည္ပမွာ ဆိုရင္ အေတာ္မ်ားမ်ား မိဘေတြက လိုက္ေနျဖစ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕သူေတြအတြက္ ျမန္မာျပည္က ဘီယာဆိုင္မွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ရမယ့္ အေနအထားပါ။ ကေလးမ်ားအတြက္ေတာ့ အေတာ္ရွင္းပါတယ္။ Cultural ကိစၥက ေတြ႕ရမွာပဲ။ မိဘက လက္ခံေပးႏိုင္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ကေလးကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ရွင္သန္ေစမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီကို ေခၚမလာတာ အေကာင္းဆံုးပါ။ ျမန္မာျပည္မွာထားၿပီး အသက္ႀကီးမွ ဒီေရာက္လာရင္ ကိုယ္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡဆိုတာေတြကို ကိုယ့္သားသမီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ခံစားရမွာ ေမ့ထားလို႔မရပါ။ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ Singapore ဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြထက္ သာပါတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ Christian ျဖစ္ဖို႔၊ ဘာသာမဲ့ျဖစ္ဖို႔ ပိုမ်ားပါတယ္။ Singapore မွာ ဗုဒၶဘာသာ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားထက္ ဘာသာေရးကိုင္း႐ွိဳင္းတဲ့ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကို ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ကိုးကြယ္တာကလည္း ေထရဝါဒပါ။ အပတ္တိုင္းတရားထိုင္တဲ့သူေတြပါ။ ျခံဳၾကည့္လိုက္ရင္ စကၤာပူမွာ ျမန္မာအသိုင္းအဝိုင္း ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ ဘာသာေရးအဝန္းအဝုိင္းနဲ႔ ရွိပါတယ္။ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြမွာလို သကၤန္းျမင္ရဖို႔ မိုင္ေပါင္းရာခ်ီကားေမာင္းစရာလည္းမလိုပါဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈ ကလည္း အေရွ႕တိုင္းသားခ်င္း နီးစပ္တယ္။ လူမ်ဳိးခြဲျခားမႈကလည္း အျခားႏိုင္ငံထက္စာရင္ သိပ္မသိသာလွပါဘူး။
သားသမီးအားကိုးရမလား
First World ႏိုင္ငံမ်ား ႏွင့္ ယင္းတို႔ကို အတုယူေနၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒီကိစၥက အေတာ္ေလး ေခါင္းစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘဝကို႐ုန္းကန္ေနရဆဲ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြေတြ႕ရသလို ဘီယာဆိုင္ထိုင္ၿပီး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ၾကည္ႏူးေနတဲ့ အဘိုးႀကီးေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ Singapore ကိုၾကည့္ရင္ CPF ကိုက Social Bonding ကို အေျချပဳထားပါတယ္။ အေနာက္ဆန္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာလုိ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ရင္ လက္လြတ္ၿပီဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ သားသမီးေတြကို မိဘက ပိုၾကည့္ေပးၾကသလို မိဘေတြကိုလည္း သားသမီးေတြက ျပန္ၾကည့္ေပးၾကပါတယ္။ အတိုင္းအတာကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မတူႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သားသမီးအတြက္ ေငြသံုးတဲ့အခါ ေသခ်ာ စီမံကိန္းခ်ၿပီးေတာ့ သံုးသင့္ပါတယ္။ အသံုးလြန္သြားရင္ အသက္ႀကီးခ်ိန္မွာ ဒုကၡေတြ႕ႏိုင္တာ အတိအက်ပါ။ သားသမီးေတြကလည္း သူတို႔လိုအပ္ခ်က္ေတြ ဘဝ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အတြက္ သံုးရဦးမွာပါ။ ေအာက္က စကၤာပူ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ အေၾကာင္းဖတ္ၾကည့္ရင္ သူတို႔ရဲ့ ေနဝင္ခ်ိန္ယဥ္ေက်းမႈကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က ေလ့လာထားတာျဖစ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ လိုတိုးပိုေလွ်ာ့လုပ္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ အေသးစိတ္နဲ႔ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားကို ေနာက္ဆက္တြဲမွာ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ ပညာေရးမရွိသူ သက္ႀကီးရြယ္အို ၅၆.၉% အိမ္ပိုင္ႏွင့္ ေနထိုင္သူ ၇၃.၇% မိမိဝင္ေငြကို ေက်နပ္သူ ၇၉.၂% အလုပ္လုပ္ရန္မလိုသူ ၆၅.၉% Working Sales and service workers (36.3%) Working Cleaners and labourers (23.4%) Working Professional/managerial role (16.4%). ဒီေလ့လာခ်က္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အသက္ႀကီးမွ တပင္တပန္းအလုပ္မ်ားကို လုပ္ရမယ့္ အေျခအေနက ျမန္မာမ်ားအဖို႔ ေဝးတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ Working Senior ေတြက ၃၄ ရာႏႈန္းရွိၿပီး ပညာမတတ္သူ Senior ေတြက ၅၆.၉ ရာႏႈန္းရွိတာကို ၾကည့္ရင္ မူလတန္းပညာေရးလည္းမရွိ အသက္ေမြးဝန္းေက်ာင္းလည္းမတတ္သူ အားလံုးေတာင္ အလုပ္လုပ္စရာမလိုတာေတြ႕ရပါတယ္။ အျခားအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးလည္းရွိႏိုင္ေသာ္လည္း ပညာေရးက အေျခခံမို႔ ပညာေရးနဲ႔ ယွဥ္ေျပာတာပါ။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ၇၉ ရာႏႈန္းေက်ာ္က သူတို႔ရဲ့ ဝင္ေငြကို လိုတာထက္ ပိုေနေသးတယ္ဆိုၾကပါတယ္။ အသက္ ၅၅ႏွစ္ အထက္ စလံုးမ်ားက သူတို႔အတြက္ဘဝဖိစီးမႈေတြ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် တျဖည္းျဖည္းနည္းလာတယ္လို ေျဖဆိုၾကပါတယ္။ ၆၇.၈% ရွိပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့စာတမ္းမွာေတာ့ မိသားစုရဲ့ ေထာက္ပံ့မႈဟာ အေရးပါတဲ့အခ်က္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ လူမႈေရးအျမင္နဲ႔ၾကည့္ရင္လည္း ၆၇.၈% က သူတို႔ရဲ့ မိသားစုကို ေက်နပ္ဖြယ္ရာ လို႔ျမင္တဲ့ သေဘာပါ။
စကၤာပူလူတန္းေစ့
ထည့္ၿပီးစဥ္းစားစရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္က ဘယ္အေျခအေနဆိုရင္ စကၤာပူမွာ လူတန္းေစ့ၿပီ ဆိုႏိုင္သလည္း ဆိုတာပါ။ Singapore middleclass behaviour ကို တီးေခါက္မိဖို႔ ႀကိဳးစားထားပါတယ္။ ေအာက္က Link မွာ Excel File ကို Download လုပ္ၿပီးအေသးစိတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ Stat Tables in Excel http://www.singstat.gov.sg/ Excel Sheet ေတြဟာ မိသားစု ဝင္ေငြ အလိုက္ ေလ့လာထားတာပါ။ ဝင္ေငြအုပ္စုေတြကို အၾကမ္းအားျဖင့္ သံုးစုေပါင္းလုိက္ပါမယ္။ Three Catagory of Income group 1. <2000 2. 2000-4000 3.>4000 Feasible target for most Burmese should be group 2. T1: HOUSEHOLDS BY MONTHLY HOUSEHOLD EXPENDITURE AND INCOME GROUP ဒီဇယားကို သံုးၿပီး အလယ္အလတ္လူတန္းစား ရဲ့ဝင္ေငြ သံုးေငြေတြကို ေလ့လာလုိက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗမာေတြ ဦးတည္ႀကိဳးစားရမယ့္ အလယ္အလတ္လူတန္းစားရဲ့ အေၾကာင္းကိုသိရမွာပါ။ monthly Household Income >3000 = 55.71 % <2000 = 28.89 % 2000 - 3000 = 15.80 % Average monthly Household Expense across all income level = 3,244 SGD The largest group of Household by incomegroup = 3000-3999 (13.39%) The second largest group of Household by incomegroup = <1000 (11.5%) အထက္ပါအခ်က္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ဆြဲရင္ စကၤာပူဟာ လူလတ္တန္းစားကိုု အေတာ္ေလးႀကိဳးစား ပ်ိဳးေထာင္ထားတယ္ဆိုတာျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယအႀကီးဆံုး အုပ္စုက ဝင္ေငြအနိမ့္ဆံုးအိမ္ေထာင္ေတြျဖစ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အဲဒီအုပ္စုထဲကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းလြတ္ကင္းပါတယ္။ ျမန္မာေတြအတြက္ လက္ေတြ႕ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ တစ္လ မိသားစုဝင္ေငြ ၃၀၀၀ က ၄၀၀၀ အုပ္စုပါ။ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွစ္ဦး အလုပ္လုပ္ၾကရင္ မခက္ခဲတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္လို႔ ထင္ပါတယ္။ တစ္ဦးဝင္ေငြႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ခဲ့ရင္ကို လူလတ္တန္းထဲ ေကာင္းေကာင္း ေရာက္ပါၿပီ။ အသံုးစားရိတ္ တစ္လ ၃၂၄၄ ဆိုတာ ျမန္မာအိမ္ေထာင္တစ္စုအတြက္ အေတာ္မ်ားတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီထက္ေလ်ာ့ေအာင္ႀကိဳးစားႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒီထက္အေသးစိတ္ၿပီးေလ့လာခ်င္ရင္ မိသားစုဝင္အေရအတြက္ကို ထည့္စဥ္းစားႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒီစာတမ္းမွာေတာ့ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါမယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒ
အေရးႀကီးတဲ့ အပိုဒ္ေတြကို ကူးထည့္ထားပါတယ္။ Reference Link ကိုလည္းထည့္ေပးထားပါတယ္။ ၁၉၇၄ ဥပေဒကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ျပင္ဆင္ၿပီး အတည္ျပဳ သံုးစြဲေနဆဲပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေဟာင္းေတြ အတြက္ Social Visit Visa ထုတ္ေပးၿပီး ၁ႏွစ္စာအတြက္ USD 90 က်သင့္ပါတယ္။ PR အခြန္တစ္လစာထက္ နည္းပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳအရ ဒီပံုစံနဲ႔ ျမန္မာျပည္ျပန္လာေနသူ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အားလံုး အိမ္မွာပဲေနတာပါ။ ဒီဥပေဒေကာက္ႏႈတ္ခ်က္နဲ႔ Link ေတြကို ေနာက္ဆက္တြဲ-၄ မွာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာ တစ္ခုက ျမန္မာႏိုင္ငံဝန္ႀကီးဌာန Website ေတြက Down ေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ဥပေဒကို UN Website တို႔ Opposition ေတြထူေထာင္ထားတဲ့ Website တို႔ကေန ေတြ႕ရတာပါ။ တကယ္တမ္းထပ္စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားသာ ဆိုတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေငြမ်ိဳး ေပးလို႔မွ မရပါဘူး။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ႏိုင္ငံျခား Passport ကိုင္ထားသူက ပိုေတာင္ အခြင့္အေရး သာပါေသးတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ စြန္႔လြတ္သြားသူမ်ားေပးေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား
အခြန္အခ ႏွစ္ခါေပးေဆာင္ရျခင္း • ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အတြက္ ကာကြယ္မႈ၊ အာမခံမႈ၊ ေႏြးေထြးမႈမရွိျခင္း • အခြန္အေကာက္ႏွင့္ ေကာင္စစ္ဝန္ေဆာင္မႈ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ေရာေထြးေနျခင္း • အျခားႏိုင္ငံသံ႐ံုးမ်ား၏ ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံမႈကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားရျခင္း • ျမန္မာတစ္ေယာက္အျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ လံုေလာက္ေသာ ဂုဏ္သိကၡာ မရွိျခင္း • ျမန္မာျပည္၏ ပညာေရး က်န္းမာေရးဝန္ေဆာင္မႈမ်ားကို မေက်နပ္ျခင္း • ျမန္မာျပည္တြင္ ျပန္အေျခခ်ရန္ လံုေလာက္ေသာ အေျခခံမရွိျခင္း • စကၤာပူ ႏိုင္ငံတြင္ေနထုိင္ရသည္ကို ႏွစ္သက္ျခင္း • စကၤာပူအစိုးရ၏ စိုက္ထုတ္ေပးမႈမ်ားကို လိုအပ္ျခင္း • အသိုင္းအဝိုင္း ေဆြမ်ိဳးမ်ားအားလံုး ျပည္ပတြင္ရွိေနျခင္း • အျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထပ္ဆင့္ အေျခခ်လိုျခင္း • လူအမ်ားလုပ္သည္ကို လိုက္လုပ္ျခင္း • သားသမီးမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံျခင္း
ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္ရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက အကန္႔အသတ္ရွိပါတယ္။ ပိုင္ဆိုင္မႈ ခုိင္မာဖို႔ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တစ္ေယာက္ စလံုးလုပ္ရင္ အိမ္ေထာင္ဖက္က PR နဲ႔ေနပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္ခြ နင္းထားတဲ့ သေဘာပါ။ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြ၊ အေမြေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့စိတ္ကူးတစ္ခုပါပဲ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးက မိမိကို အက်ိဳးေက်းဇူးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကလည္း ႏိုင္ငံသားစြန္႔လြတ္ဖို႔ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြဘယ္ေလာက္ဖိုးရွိသလည္း။ ကိုယ့္ရဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတန္ဖိုးထားမႈ ဘယ္ေလာက္ရွိသလည္း။ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲ အရင္ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပိုင္ဆိုင္မႈမယ္မယ္ရရ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ရတာ ပိုလြတ္လပ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အေျခအေန
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မယ္လုိ႔ရည္မွန္းထားၾကတဲ့သူေတြလည္း စကၤာပူမွာအေတာ္မ်ားပါတယ္။ တကယ္မိမိဆႏၵကိုမိမိ သိၿပီးေျပာေနတာဆိုရင္ေကာင္းပါတယ္။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုကိုယ္ Retreat တစ္ခုအေနနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနမယ္ဆိုၿပီး ေမွ်ာ္မွန္းၾကတာပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ မျပင္ဆင္ထားရင္ ဟိုမွာတိုက္ပြဲ ျပန္စရပါလိမ့္မယ္။ တကိုယ္ေရတကာယဆို သိပ္အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ဦးထဲလည္း သိပ္မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး။ သားသမီးေတြပါ ပါလာခဲ့ရင္ သူတို႔ရဲ့ဘဝေတြပါနစ္နာသြားႏိုင္ပါတယ္။ သားသမီး ဘဝ ေရွ႕ေရးနစ္နာသြားလို႔ စိတ္ဆင္းရဲရတဲ့ဒုကၡဟာ မိဘေတြအတြက္ အင္မတန္ေလးလံ ပူေလာင္ပါတယ္။ ကိုယ္စကၤာပူမွာရေနတဲ့ ဝင္ေငြ၊ စုေဆာင္းေငြ၊ ျပန္မယ့္ အသက္အရြယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ရလိုတဲ့ စုေဆာင္းေငြပမာဏ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ကိုယ့္အတြက္ရွိတဲ့ အခြင့္အလမ္း စတဲ့အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခအေန အေၾကာင္းလည္းအားလံုးသိၾကေတာ့ အက်ယ္ခ်ဲ႕ ေဖာ္ျပ မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
နိဂံုး ႏွင့္ သံုးသပ္ခ်က္
PR ႏွင့္ Singaporean ေရြးခ်ယ္သည့္ကိစၥသည္ လြယ္ကူသည့္ ကိစၥမဟုတ္ပါ။ ပိုခက္သည္က ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္းပါ။ PR အေနႏွင့္သာ ေနမည္ ျမန္မာျပည္ျပန္မည္ဆိုပါက လုပ္ရမည့္ Plan က တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ Singaporean ယူၿပီး အေျခခ်မည့္သူႏွင့္ တျခားေရႊ႕မည့္သူတို႔ကလည္း စီမံရမည္မ်ားက ကြဲလြဲပါလိမ့္မယ္။ ျပန္မည့္သူမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးအတြက္ Long term Investment မ်ားလုပ္မည္ဆိုပါက နစ္နာမႈေတြ မ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးပညာေရးစုေဆာင္းေငြမ်ား Investment မ်ားလည္းမလုပ္သင့္ေပ။ ႏိုင္ငံသားစြန္႔လႊတ္မည့္ သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ထိုအရာမ်ားသည္ မရွိမျဖစ္နီးပါး ျဖစ္ေနပါတယ္။ မိသားစု လံုျခံဳမႈကို တည္ေဆာက္ရန္ ထိုအရာမ်ား လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီစာတမ္းေလးရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က ပိုမိုျပည့္စံုတဲ့ အျမင္ကို ေပးဖို႔ပါ။ ဘယ္လိုလုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဆံုးျဖတ္မေပးႏိုင္ပါ။ ဆံုးျဖတ္ေပးျခင္းလည္း မျပဳသင့္ပါ။ မိမိဘဝအေျခအေနႏွင့္ မိမိ၏ မိသားစု ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဆံုးျဖတ္သင့္ပါတယ္။ စာတမ္းေတြေရးၾကတယ္ဆိုတာလည္း အခ်က္အလက္ေတြေပးႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးမွာ အျပင္လူက ဘယ္လိုပင္ တုိက္တြန္းေသာ္လည္း "Feeling မလာဘူးကြာ" ဆိုတာေလာက္ႏွင့္ ၿပီးသြားႏိုင္ပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ Logical Reason ေတြေပးေပး Heart Feeling ကလည္း အေရးပါေသာ အခ်က္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ Logical ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ Feeling လည္းပါမွသာ စိတ္ခ်မ္းသာၾကပါလိမ့္မည္။
ေနာက္ဆက္တြဲ-၁ CPF ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား
Home ownership rates http://www.singstat.gov.sg/stats/charts/hhld.html Resident Households http://www.singstat.gov..sg/stats/themes/people/hhldindicators.pdf http://en.wikipedia.org/wiki/Homeownership_in_the_United_States#Int... Western views of CPF and Social Security Fund http://www.cascadepolicy.org/pdf/misc/2009_04.pdf http://www.vandine.com/cpfa.htm http://www.vandine.com/cpfpaper5.htm CPF Issues http://www.singapore-window.org/sw02/020722af.htm http://www.singapore-window.org/sw02/020715r2.htm http://www.singapore-window.org/sw02/020716aw.htm http://www.singapore-window.org/sw02/020703a3.htm
http://www.singapore-window.org/sw02/020715r1.htm
http://www.singapore-window.org/sw02/020716aw.htm
http://www.straitstimes.com/Breaking+News/Singapore/Story/STIStory_...
Research Papers
http://icpr.itam.mx/Working/AsherSingapore.PDF
http://knowledge.smu.edu.sg/article.cfm?articleid=1080
http://siteresources.worldbank.org/SOCIALPROTECTION/Resources/SP-Di...
More about global pension issues
http://www.telegraph.co.uk/finance/personalfinance/pensions/2792608...
http://siteresources.worldbank.org/SOCIALPROTECTION/Resources/SP-Di...
http://icpr.itam.mx/Working/AsherSingapore.PDF
ေနာက္ဆက္တြဲ-၂ Tax and Cost of Living
1 Singapore dollar = 0.690322 U.S. dollars 1 Australian dollar = 0.8286 U.S. dollars SG 2008-2009 cut http://www.iras.gov.sg/irasHome/page04.aspx?id=1190 http://en.wikipedia.org/wiki/Income_tax_in_Singapore Chargeable Income Rate (%) Gross Tax Payable ($) First $20,000 = 0% Next $10,000 = 3.50% = 350 First $30,000 + Next $10,000 = 5.50% = 350 + 550 First $40,000 + Next $40,000 = 8.50% = 900+3400 First $80,000+Next $80,000 = 14% = 4300+11200 First $160,000+Next $160,000 = 17% = 15500+27200 First $320,000+Above $320,000 =20% = 42700++ 2008-2009 cut for AU http://www.ato.gov.au/individuals/content.asp?doc=/content/12333.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Income_tax_in_Australia $1 – $6,000 = Nil $6,001 – $34,000 = 15c for each $1 over $6,000
$34,001 – $80,000 = $4,200 plus 30c for each $1 over $34,000
$80,001 – $180,000 = $18,000 plus 40c for each $1 over $80,000
$180,001 and over = $58,000 plus 45c for each $1 over $180,000
US taxable income
http://en.wikipedia.org/wiki/Income_tax_in_the_United_States
10% for $0 – $8,025 = $0
15% for $8,026 – $32,550 = $16,051
25% for $32,551 – $78,850 = $65,101
28% for $78,851 – $164,550 = $131,451
33% for $164,551 – $357,700 = $200,301
35% for $357,701 = x
Consumer Price Index and Inflation
2007 CPI = 103.5
2007 Inflation = 2.1
2008 CPI = 110.3
2008 Inflation = 6.5
http://en.wikipedia.org/wiki/Consumer_price_index
http://en.wikipedia.org/wiki/Inflation
http://www.singstat.gov.sg/stats/themes/economy/hist/cpi.html
Cost of living by city
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_most_expensive_cities_for_expa...
Detailed Cost of living
http://www.numbeo.com/cost-of-living/rankings_by_country.jsp
http://www.numbeo.com/cost-of-living/rankings.jsp
ေနာက္ဆက္တြဲ-၃ Study on senior citizen
http://www.mcys.gov.sg/MCDSFiles/Resource/Materials/NSSC%202005.pdf Majority of senior citizens (56.9%) had no formal educational qualification, defined as either having no education at all or not completing primary education. Senior citizens in younger age groups were better qualified than their older counterparts. There were proportionately more senior citizens aged 55 to 64 with at least secondary qualifications (24..4%) than those aged 75 and above (10.4%). 73.7% of senior citizens aged 55 and above were owners or co-owners of the homes they lived in. Home ownership decreased with age. Home ownership among those aged 65 to 74 (70.5%) and 75 and above (53.1%) was lower. Most (79.2%) senior citizens aged 55 and above considered their total income ‘Adequate’ or ‘More than adequate’ for their expenses. Senior citizens in lower income groups had similar feelings of adequacy towards income as those with higher incomes, except those with incomes of ‘$1,500 and above’. Those who fell under that income range had a higher proportion of senior citizens finding their incomes ‘More than Adequate’. Of senior citizens aged 55 and above who had made a lump-sum withdrawal from their CPF savings, 57.4% had placed their withdrawn CPF funds in the bank as deposits. 44.6% had used the funds for household expenses and another 12.0% had purchased property with the funds. 65..9% of senior citizens aged 55 and above were economically inactive – they were not working, and were not actively seeking work. 5.8% were unemployed – not working, but actively looking for work – while the remaining 28.2% were working. Most of the employed senior citizens aged 55 to 64 were sales and service workers (36.3%), and cleaners and labourers (23.4%). A fair proportion was also in the professional/managerial role (16.4%). More males (21.0%) than females (8.1%) held a professional/managerial position within the age group 55 to 64. http://www.singstat.gov.sg/stats/themes/people/elderyouthgender.html http://www.singstat.gov.sg/stats/charts/popn-area.html#popnB The majority (67.8%) of senior citizens aged 55 and above ‘Agreed’ or ‘Strongly Agreed’ that they were less stressed and worried about less as they aged. The proportion of senior citizens who felt this way increased with age. Family support was an important factor in helping senior citizens feel less stressed and worried about things. On the other hand, independence and a perceived lack of importance to their friends contributed more towards a stress-free ageing process. Age Structure Below 15 yrs 2/ ('000) = 671.3 15-64 yrs 2/ ('000) = 2,655.6 65 yrs & over 2/ ('000) = 315.8
Senior Citizen Study
Multiplier Population Percentage
Young 671.30 1,000.00 671,300.00 18.43
Mid 2,655.60 1,000.00 2,655,600.00 72.90
Elder 315.80 1,000.00 315,800.00 8.67
Total 3,642.70 1,000.00 3,642,700.00 100.00
Percentage Percentage of Seniors Percentage against Total Population
Independent Seniors 65.90 8.67 5.71
Working Seniors 34.10 8.67 2.96
Non Educated 56.90 8.67 4.93
ေနာက္ဆက္တြဲ-၄ ျမန္မာလူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒ
(c) Foreigner can stay in Myanmar during the period of validity in the visa. If he wants to overstay, he may apply for the extension of stay with the recommendation of the Ministries concerned. The fees for the stay-extension are as follows:- From 1day to 3 months - 36 $ From 3 months to 1years - 90 $ (d) If the foreigner overstays, he has to pay the overstay fees as follows:- From 1day to 90 days - 3 $ per day From 90days and above - 5 $ per day (e) F.R.C - Those who stay continuously for 90 days have to apply for a Foreigner's Registration Certificate ( Initial ) within 90 days from the date of their arrival . The fee for the F.R.C is US 9 $. If he applies after 90 days, he has to pay a double amount of US 18 $. - When a foreigner who holds the F.R.C re-enters, he has to apply for the revalidation of his F.R.C within 30 days from the date of is arrival. The fee is 6 $ and if he apply after 30days, he has to pay the double amount US 12 $ as fine. - Since the validity of all F.R.C expires on 30th Nov, the F.R.C has to be renewed during the month of December annually. The renewal fee is 9$ .If the renewal is not done during the specified period, the Holden of the FRC has to pay a double amount of US 18$ as a fine. (f) During the permitted stay with the recommendation from the Ministry concerned, the Single Journey Re-Entry Visa and the Multiple Journey Re-Entry Visa are issued to those who enter for business purposes. (g) The Re-entry Visa is issued to foreigners permanently residing in Myanmar, with prior permission obtained from the Department of Immigration and National Registration. http://www.myanmarevisa.com/myanmar-visa-point1.htm http://www.uniteam-travel-myanmar.com/faqs.html
ေနာက္ဆက္တြဲ-၅ ကေလးပညာေရး
https://www.babybonus.gov.sg/bbss/html/index.html You will get a cash gift of up to $4,000 each for your 1st and 2nd child and $6,000 each for your 3rd and 4th child. All your children born on or after 17 August 2008 will also enjoy Government contributions in the form of a dollar-for-dollar matching for the amount of savings you contribute to your child’s Children Development Account (CDA). If your child is born before 17 August 2008, he or she will enjoy the Government matching contributions in the CDA if he or she is your second to fourth child. http://www.moe.gov.sg/initiatives/financial-assistance/ Monthly Gross Household Income Monthly Gross Income per Dependent Child1 Benefits Not exceeding $1,500 Not exceeding $600 • 100% fee subsidy • Free textbooks and school attire at Secondary level; $750 bursary at Junior College level • 75% subsidy of national exam fees (100% subsidy for pupils under MCYS’ Public Assistance Scheme) $1,501 - $2,500 $601 - $1,000 90% fee subsidy2 $2,501 - $3,750 $1,001 - $1,500 75% fee subsidy2 $3,751 - $4,500 $1,501 - $1,800 50% fee subsidy2 $4,501 - $7,200 $1,801 - $2,900 33% fee subsidy2
ေနာက္ဆက္တြဲ-၆ Aisa Financial Crisis
http://en.wikipedia.org/wiki/1997_Asian_Financial_Crisis Thailand: 1997 - Not clearly stated Indonesia: 1997 - Not clearly stated Malaysia: 1997 - 2005 Hong Kong: 1997 - 2001 China: 1998 - 1999 South Korea: > a year Singapore: > a year The CIA World Factbook reported that the per capita income (measured by purchasing power parity) in Thailand declined from $8,800 to $8,300 between 1997 and 2005; in Indonesia it declined from $4,600 to $3,700; in Malaysia it declined from $11,100 to $10,400. Over the same period, world per capita income rose from $6,500 to $9,300.[31] Indeed, the CIA's analysis asserted that the economy of Indonesia was still smaller in 2005 than it had been in 1997, suggesting an impact on that country similar. Prepared by Thein Myint Win.
www.mysing.ning.com မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္။
0 comments: on "စကၤာပူႏိုင္ငံသားခံယူျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သံုးသပ္ခ်က္"
Post a Comment
အမွတ္တရေလး တခုခုေရးခဲ့ဦးေနာ္