joke

လြတ္လပ္မႈ႐ွာေဖြျခင္း


“ကၽြန္ေတာ့္အဖိုး ႐ဲ႕အေဖ၊ကၽြန္ေတာ့္႐ဲ႕အေဘးက လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္လိုတဲ့အတြက္ အေမရိကန္ႏို္င္ငံကို

လာခဲ့တာပဲ။ဒါေပမယ့္ ထင္သလိုမျဖစ္ပါဘူး”

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“ကၽြန္ေတာ့္အေဘးရဲ႕ မိန္းမက ေနာက္သေဘၤာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း လိုက္လာခဲ့တယ္ေလ..



မွ်ေ၀ခံစားမႈမ်ား


“လက္ေျမွာက္၊႐ွိတာအကုန္ထုတ္”

ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္၍ ဓားျပက ေဟာက္လိုက္သည္။

“က်ဳပ္ကို ဓားျပလာတိုက္တာဟာ ခင္ဗ်ားအခ်ိန္ျဖဳန္းတာ သက္သက္ပဲ။က်ဳပ္အိတ္ထဲ ပိုက္ဆံတစ္ျပား

မွမကပ္တာ ၊ သီတင္းတစ္ပတ္မကေတာ့ဘူး”

ဓားျပတိုက္ခံရသူက ညည္းတြားလိုက္သည္။

“ခင္ဗ်ားက ညည္းစရာမဟုတ္ ညည္းေနျပန္ၿပီ”ဓားျပက ျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ခင္ဗ်ားရဲ႕ဒုကၡက ဘာဟုတ္ေသးလို႔တံုး။က်ဳပ္ေသနတ္အတြက္ က်ည္ဆန္မ၀ယ္ႏိုင္တာေတာင္

ႏွစ္လေလာက္႐ွိၿပီ”



ရလိုက္သည့္ပညာ


ေကာင္ေလးသည္ စြပ္ျပဳတ္ကို စြပ္ျပဳတ္ေသာက္သည့္ဇြန္းမဟုတ္သည့္ ဇြန္းျဖင့္ ေသာက္ေနခဲ့သည္။

ဇြန္းခက္ရင္းတို႔ကို ဘယ္ညာလက္မွာကိုင္သည္။လက္ဖက္ရည္ကို ပန္းကန္ျပားထဲေလာင္းထည့္ၿပီး

မႈတ္ေသာက္သည္။

အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေကာင္ေလးကို ဘ၀င္မက်စြာ ၾကည့္ေနရာမွ ေမးလိုက္သည္။

“ထမင္း၀ိုင္းမွာ မင္းရဲ႕အေဖအေမကို ၾကည့္ၿပီး ဘာပညာမွ မရခဲ့ဘူးလား”

“ရခဲ့ပါတယ္”ေကာင္ေလးက ေျဖလိုက္သည္။

“ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ေထာင္မျပဳဖို႔ေလ”



အစြမ္းသိၿပီးသား

“႐ွင့္လင္က ငါးမွ်ားထြက္တယ္ဆိုတာကို ႐ွင္ယံုသလား”အိမ္နီးခ်င္းအမ်ိဳးသမီးက အတို႔အေထာင္

လုပ္ေနခဲ့သည္။

“သူျပန္လာေတာ့ ငါးတစ္ေကာင္မွ မပါတာကို သတိျပဳမိသလား”

“အဲဒီလို ငါးတစ္ေကာင္မွ မပါလို႔ကို သူငါးသြားမွ်ားမွန္း ယံုၾကည္တာေပါ့”