သိထားသင့္တဲ့ စင္ကာပူ (၁)

သိထားသင့္တဲ့ စင္ကာပူ (၁) - ေမာင္ပြတ္

ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူကို ပထမဆံုး ထြက္လာေတာ့မယ္လုပ္ေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ေလးေတြ၊ သတင္းေလးေတြကို သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ၊ အျခား ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာရွာၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ စင္ကာပူနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ဗမာလိုေရးတာ၊ စံုစံုလင္လင္တင္ျပေပးတာေတြ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ နည္းပါးေနတာ သတိထားမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အဓိက အားကိုးျပီး ၾကည့္ခဲ့ရတာကေတာ့ ကိုျဖိဳးေဝေက်ာ္ရဲ႕ “ေတြ႕မိမွတ္မိသမွ်” ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ပါပဲ။ ဓါတ္ပံုအကိုးအကားအစံုအလင္နဲ႔ အေသးစိတ္ေရးသားေပးထားျပီး ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အလည္တစ္ေခါက္ ေရာက္ဖူးခဲ့သလိုပဲ အသံုးဝင္လွပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း တစ္ေန႔ကိုယ္သိလာတဲ့အခါ ရထားတဲ့ ဗဟုသုတေလးေတြ ျပန္ေရးေပးဦးမယ္လို႔ ေတြးထားမိပါတယ္။ စင္ကာပူေရာက္လို႔ ၃ လေလာက္ေနေတာ့......
အခြင့္အလမ္းဂ်ာနယ္က မေခ်ာကလည္း စင္ကာပူအေၾကာင္းေတြ ေရးဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက စင္ကာပူအေၾကာင္းေလးေတြ ေရးဖို႔ကုန္ၾကမ္းေလးေတြ မွတ္သားထားခဲ့ပါတယ္။ ေရးျဖစ္တာကေတာ့ အခုမွပါ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ စင္ကာပူကို အလည္လာသူေတြထက္ အလုပ္လာရွာမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ေက်ာင္းလာတက္မယ့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြမွာ စင္ကာပူမွာ လူခံမရိွတဲ့အခါ ဒီစာေလးေတြကိုဖတ္ျပီး စာေတြ႕ဗဟုသုတေလးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေျပစီစဥ္သြားလာတတ္ဖို႔ပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒီ “သိထားသင့္တဲ့ စင္ကာပူ” ေဆာင္းပါးကေတာ့ အခန္းဆက္လို ေဆာင္းပါးရွည္ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ျပီး သယ္သူပို႔ေဆာင္ေရး၊ ေနထိုင္ေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ အစားအေသာက္၊ ပညာေရး၊ စည္းကမ္းမ်ား စတာေတြကို သံလြင္အိပ္မက္မွာ အပတ္စဥ္ေရးသားသြားမွာပါ။ ဒီစာေရးျဖစ္ဖို႔ တိုက္တြန္းကူညီေပးတဲ့ သံလြင္အိပ္မက္ ဝိုင္းေတာ္သားမ်ား၊ မေခ်ာနဲ႔ ဒီအၾကံဥာဏ္ကိုရေစတဲ့ ကိုျဖိဳးေဝေက်ာ္တို႔ကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီအပတ္မွာေတာ့ စင္ကာပူႏိုင္ငံရဲ႕ သယ္သူပို႔ေဆာင္ေရးအပိုင္းကို တင္ဆက္ေပးသြားပါမယ္။

သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး

စင္ကာပူ တစ္ႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ဝင္ေငြကို တဘက္တလမ္းက အဓိက အေထာက္အကူေပးေနတဲ့ ခ်န္ဂီ ေလဆိပ္ကေတာ့ ေက်ာ္ၾကားလွပါတယ္။ Terminal သံုးခုရိွျပီး ေနာက္ဆံုးဖြင့္လိုက္တဲ့ Terminal 3 ကေတာ့ ေခတ္အမီဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္က ေလယာဥ္ေတြကေတာ့ Terminal 1 နဲ႔ 2 မွာပဲ ရပ္ၾကရပါတယ္။ ေသးငယ္တဲ့ ကၽြန္းႏိုင္ငံျဖစ္တာနဲ႔အတူ ျပည္တြင္း ေရလမ္းခရီးမရိွပါဘူး။ စင္ကာပူျမစ္ကေလးထဲမွာေတာ့ ကမာၻလွည့္ေတြ အေနနဲ႔ ေပ်ာ္စီးခ်င္ရင္ ေမာ္ေတာ္ အေသးစားေလးေတြ စီးႏိုင္ပါတယ္။ ကုနး္လမ္းခရီးအေနနဲ႔ေတာ့ MRT ( Mass Rapid Transit) လို႔ ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံပတ္ရထားနဲ႔ Bus ေတြသံုးပါတယ္။ စင္ကာပူရဲ႕ MRT Service ကေတာ့ နာမည္ေက်ာ္လွပါတယ္။ ကမာၻအရပ္ရပ္က သံုးစြဲသူေတြေပးတဲ့ Customer Service အေကာင္းဆံုးဆုကို ၂၀၀၇ အတြက္ SMRT က ရခဲ့ပါတယ္။ ေဒသခံ စင္ကာပူေတြကေတာ့ Bus နဲ႔ ရထားကို အဆင္ေျပသလို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ သံုးတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာ အမ်ားစုကေတာ့ ရထားကိုသာ အားထားေနၾကျပီး အိမ္ရွာတဲ့အခါမွာလည္း ဘူတာနဲ႔နီးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းက အဓိက က်ေနတာမို႔ MRT အေၾကာင္းေလးကို နည္းနည္းခ်ဲ႕ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

လက္ရိွမွာ ရထားလိုင္း ၃ လိုင္းရိွပါတယ္။ အလြယ္တကူ မွတ္လို႔ ရတာကေတာ့ ေျမပံုမွာ ျပထားတဲ့ အေရာင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေရွ႕နဲ႔အေနာက္ လြန္းျပန္ေျပးေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္လိုင္း၊ ေတာင္ေျမာက္ (အထက္ေအာက္) ေျပးဆဲြတဲ့ အနီေရာင္လိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ကို ေဒါင့္ျဖတ္ေျပးတဲ့ ခရမ္းေရာင္လိုင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဗဟိုကို စက္ဝိုင္းပံုပတ္မယ့္ အဝါေရာင္လို္င္း ေပၚလာဦးမွာပါ။ ဗမာေတြ ေနစရာ အိမ္ရွာၾကတဲ့အခါ အစိမ္းေရာင္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္၊ အနီေရာင္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ဆိုျပီး ရွာတတ္ၾကပါတယ္။ ဘူတာေတြ အေနနဲ႔ တခ်ိဳ႕က ေျမေအာက္မွာျဖစ္ျပီး တခ်ဳိ႕ကေတာ႔ ေျမေပၚမွာပဲ ရိွပါတယ္။ ရထားလမ္း ၂ ခုကေန ၃ ခုဆံုတဲ့ ဘူတာေတြကို Interchange လို႔ေခၚျပီး ရထား ေျပာင္းစီးႏိုင္ပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ Interchange သိပ္မရိွလွဘဲ အၾကီးဆံုး Interchange ကေတာ့ Dhoby Ghaut Interchange ပဲျဖစ္ျပီး ေျမေအာက္မွာ တခမ္းတနား ရိွပါတယ္။

ရထားစီးတဲ့အခါမွာ E-Z Link Card (Easy Link Card) လို႔ေခၚတဲ့ ေငြၾကိဳသြင္းထားရတဲ့ ကဒ္ကေလးေတြ ရိွဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီကဒ္ေလးေတြနဲ႔ ရထားစၾကၤန္အဝင္ဝက Sensor တပ္ ဂိတ္ေပါက္ေလးေတြကို ျဖတ္ဝင္ရပါတယ္ (Wheelchair စီးရတဲ့လူေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အိတ္အၾကီးၾကီးေတြ သယ္လာသူေတြ၊ ကေလး လက္တြန္းလွည္း တြန္းလာသူေတြအတြက္ သီးသန္႔ဝင္ေပါက္ေလးေတြ ရိွပါတယ္)။ ကဒ္ေလးကို Sensor ရိွတဲ့ ေနရာေလးေပၚ တင္ေပးရတာပါ။ ကဒ္ကို ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ထည့္ထားရင္လည္း အိတ္အတိုင္း တင္လိုက္ရင္ ရပါတယ္။ အဲဒီကဒ္နဲ႔ ကားစီးလို႔လည္း ရပါတယ္။ ကဒ္ထဲမွာ ေငြမရိွေတာ့အခါ ကားကို ပိုက္ဆံေပး စီးသြားႏိုင္ေပမယ့္ MRT ဆိုရင္ေတာ့ ေငြျဖည့္ျပီးမွ စီးလို႔ရပါတယ္။ ကဒ္ထဲ ေငြတစ္ခါျဖည့္ရင္ SGD10 အနည္းဆံုး ထည့္ရပါတယ္။ ေဒၚလာတစ္ဆယ္ မထည့္ႏိုင္တဲ့အခါ One-Way Ticket ေလးေတြလည္း ဝယ္သြားလို႔ရပါတယ္။ တကယ္လို႔ စင္ကာပူေရာက္ခါစမို႔ ကဒ္မရိွေသးရင္ ဘူတာတိုင္းက Ticket Office ဒါမွမဟုတ္ Passenger Service ေတြမွာ ဝယ္လို႔ရပါတယ္။ အဲဒီ Ticket Office (or) Passenger Service ဟာ ဘူတာမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ိန္းၾကတဲ့အခါ ဆံုတဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရထားစီးခကေတာ့ ျပား ၈၀ ကေန ခရီးလမ္း(ခရီးအကြာအေ၀း)ေပၚ မူတည္ျပီး ကုန္က်ပါတယ္။ ပံုမွန္ေတာ့ ခရီးတစ္ေၾကာင္းကို SGD1.20 ေလာက္ကုန္ပါတယ္။

ဘူတာထဲ ဝင္လိုက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္စီးရမယ့္ ရထား ေနာက္ ဘယ္နွစ္မိနစ္မွာ ဆုိက္မလဲဆိုတာ ျပထားတဲ့ Digital Board ေတြရိွပါတယ္။ အခ်ိန္ကို ၾကည့္ျပီး လိုရင္ေျပးသြား၊ ေစာေသးရင္လည္း ခပ္ျဖည္းျဖည္း သြားႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ ေျမေအာက္ ဘူတာေတြမွာေတာ့ ရထားလမ္းနဲ႔ စၾကၤန္ကို မွန္ေတြ ကာထားေပမယ့္ ေျမေပၚက ဘူတာေတြမွာေတာ့ အဝါေရာင္စည္းတစ္ခုပဲ တားထားၿပီး စည္းကို ေက်ာ္ျပီး ရထားမေစာင့္ဖို႔ သတိေပးခ်က္ေတြ အသံလႊင့္ေနတတ္ပါတယ္။ အႏၱရယ္ အေတာ္မ်ားတာမို႔ လိုအပ္ရင္ ဝန္ထမ္းေတြ လာေရာက္ တားျမစ္ေလ့ ရိွပါတယ္။ သို႔တိုင္ေအာင္ အဲဒီေျမေပၚ ဘူတာေတြဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသေၾကာင္းၾကံသူေတြအတြက္ ေနရာေကာင္းျဖစ္ေနဆဲပါ။ ရထားေပၚမွာေတာ့ ထုိင္ခံုေတြကို လက္ဝဲနဲ႔လက္ယာဘက္မွာ အလ်ားလိုက္စီထားပါတယ္။ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္ပါသူေတြအတြက္ ရန္ကုန္က ဘတ္စ္ေတြမွာလိုပဲ လက္ကိုင္ကြင္းေတြ ရိွပါတယ္။ Public Transport ျဖစ္ေပမယ့္ စင္ကာပူထံုးစံအတုိင္း အျမဲသန္႔ရွင္းျပီး ေအးေနပါတယ္။ ရထားလမ္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သတိေပးခ်က္ေတြ လႊင့္ေနတတ္ျပီး ဘူတာနားနီးလာရင္ ဘူတာနာမည္ကို ၂ ခါရြတ္ေပးပါတယ္။ တကယ္လို႔ Interchange ဆိုရင္လည္း ရထားေျပာင္းစီးဖို႔ သတိေပးတတ္ပါတယ္။ ရထားေပၚမွာ စီးပြားေရး ေၾကာ္ျငာ အနည္းငယ္နဲ႔အတူ MRT ေျမပံုေတြကိုလည္ အတြဲတိုင္းမွာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြရဲ႕ အသက္နဲ႔ လံုျခံဳေရးကို ဦးစားေပးတဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္တာမို႔ ရထားတြဲတိုင္းနဲ႔ ဘူတာေတြမွာ အေရးေပၚ ဆက္သြယ္ေရး Intercom နဲ႔ တယ္လီဖံုးေတြ ရိွပါတယ္။ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း အျမဲသရုပ္ျပတဲ့ TV ေတြ ဘူတာစၾကၤန္တိုင္းမွာ ရိွေနပါတယ္။

ကားေတြကေတာ့ ေနထုိင္တဲ့ ဇံုအလုိုက္ နံပတ္ေတြနဲ႔ရိွပါတယ္။ အဓိကကားေျပးဆြဲေပးေနတဲ့ ကုမၸဏီ ၂ ခုရိွပါတယ္။ SMRT နဲ႔ SBS Transit ပါ။ SMRT က ႏွစ္စီးတြဲကားေတြနဲ႔ ေျပးဆြဲေလ့ရိွျပီး SBS ကေတာ့ ၂ ထပ္ကားၾကီးေတြ သံုးပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာလိုပဲ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ပတ္ျပီး ထြက္တဲ့ ဂိတ္မွာ ျပန္ဆံုးတဲ့ Loop ကားရိွသလို၊ ဒီဘက္ ဂိတ္ကေန ဂိတ္အဆံုးကို သြားတဲ့ကားေတြလည္း ရိွပါတယ္။ မွတ္တိုင္ေတြမွာ တားတဲ့လူရိွမွ ဒါမွမဟုတ္ ဆင္းမယ့္လူရိွမွပဲ ရပ္ပါတယ္။ စီးမယ့္လူကိုလည္း ေစာင့္ေနေလ့မရိွပါဘူး။ အတက္အဆင္းျပီးတာနဲ႔ ထြက္တာပါပဲ။ ကားေပၚတက္တဲ့အခါ MRT ဂိတ္မွာလိုပဲ EZ Link ကဒ္ေလးကို Sensor ေပၚတင္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ျပန္အဆင္းမွာလည္း တစ္ခါျပရပါတယ္။ က်သင့္ေငြကို ကဒ္ထဲကေန ႏႈတ္ယူထားထားလိုက္ပါတယ္။ ကဒ္ထဲမွာ ေငြမက်န္တဲ့အခါ ျပား ၈၀ ထည့္ျပီး စီးလို႔ရပါတယ္။ အေၾကြမပါတဲ့အခါ၊ က်ပ္ေစ့မပါတဲ့အခါ ေငြျပန္အမ္းတဲ့ အလုပ္ကို ကားေမာင္းသူ Bus Captain ေတြက မလုပ္ပါဘူး။ တံခါးအဖြင့္အပိတ္ေတြကိုေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းေတြကပဲ လုပ္ေပးပါတယ္။ ကိုယ္ဆင္းခ်င္တဲ့ မွတ္တိုင္ေရာက္ရင္ေတာ့ ကားေပၚက အခ်က္ေပးခလုတ္ကို ႏွိပ္ရင္ ယာဥ္ေမာင္းက ရပ္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကားထြက္ျပီးမွ ႏွိပ္ရင္ေတာ့ ေနာက္မွတ္တိုင္မွာပဲ ဆင္းရပါလိမ့္မယ္။ ထူးျခားတာကေတာ့ ယာဥ္ေမာင္းအခ်ဳိ႕ဟာ လက္အိတ္ျဖဴေတြ စြပ္ထားတတ္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ေနာက္ထပ္အသံုးမ်ားတဲ့ Service ကေတာ့ Taxi ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ Taxi ေတြကိုေတာ့ ျမန္မာေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးျပီးျဖစ္တဲ့ Comfort, Silver Cab စတဲ့ ကုမၸဏီေတြက အဓိကေျပးဆြဲျပီး မာစီးဒီးစ္ေတြကို တကၠစီ လုပ္ထားတဲ့ Limocab လို ကုမၸဏီၾကီးေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ပံုမွန္ကေတာ့ ဂ်ပန္လုပ္ Crown နဲ႔ Cedric ကားေတြ၊ ကိုရီးယားလုပ္ Hyundai ကားေတြ အသံုးမ်ားပါတယ္။ အျခားအမ်ဳိးအစားကေတာ့ အေတာ္ရွားပါတယ္။ တကၠစီေတြဟာ ခရီးသည္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ အဲကြန္းဖြင့္ထားၾကပါတယ္။ ကားခဟာ မီတာနဲ႔ျဖစ္ျပီး သြားတဲ့ခရီးအကြာအေဝးနဲ႔လည္း ဆိုင္သလို သြားတဲ့အခ်ိန္၊ လမ္းေၾကးေပးရတဲ့ လမ္းကိုျဖတ္၊ မျဖတ္ စတာေတြနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ ကားေပၚတက္ျပီး ခရီးစထြက္တာနဲ႔ SGD2.80 ေပးရျပီး က်န္တာကေတာ့ သြားတဲ့ခရီးကိုလုိက္ျပီး ေပးရမွာပါ။ ေစာင့္ရရင္လည္း ေငြေပးရပါတယ္။ ကုမၸဏီအၾကီးေတြက ကားေတြကိုစီးရင္ေတာ့ ေငြကို Nets, Credit Card စတာေတြနဲ႔လည္း ေပးလို႔ရပါတယ္။

ကိုယ္ပိုင္ကားအမ်ားစုကေတာ့ ေခတ္မီ ေနာက္ဆံုးေပၚကားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကားေတြကို သက္ဆုိင္ရာ ကားကုမၸဏီေတြက တိုက္ရိုက္ ေရာင္းတာရိွသလို Agent ေတြကေနတဆင့္လည္း ဝယ္လို႔ရပါတယ္။ ကားဝယ္တဲ့အခါမွာ COE (Certificate of Entitlement)၊ အာမခံေၾကး၊ လမ္းခ၊ အင္ဂ်င္ခြန္စတာေတြ မေပးမေနရ ေပးရျပီး ကားခကိုေတာ့ အရစ္က် ေပးသြင္းႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ Installment Plan ေတြဟာ ၁၀ ႏွစ္အထိ ဆန္႔ထားလို႔ရပါတယ္။ စေန၊ တနဂၤေႏြနဲ႔ ၾကားရက္ညပိုင္းေတြပဲ ေမာင္းလို႔ရတဲ့ နံပတ္ အနီကားဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္သက္သာတဲ့ ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ရပါတယ္။ ဓါတ္ဆီကိုေတာ့ သြားရင္းလာရင္း ၾကံဳတဲ့ဆိုင္မွာ ထည့္လို႔ရပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ ေစ်းၾကီးတယ္လို႔ ညည္းညဴၾကတဲ့အထဲမွာ ကားရပ္နားခနဲ႔ ရပ္နားဖို႔ ေနရာခက္ခဲတာက ထိပ္ဆံုးက ပါပါတယ္။ လမ္းအမ်ားစုက တစ္လမ္းေမာင္းေတြျဖစ္လို႔ သြားခ်င္တဲ့ခရီးကို ေကြ႕ပတ္သြားရေလ့ရိွပါတယ္။

ဒါေတြကေတာ့ စင္ကာပူရဲ႕ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးဆို္င္ရာ သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္မွာေတာ့ ေနထိုင္ေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တာေလးေတြ တင္ဆက္ေပးသြားပါဦးမယ္။

www.thanlwin.com မွကူးယူတင္ၿပပါသည္။